Σας ευχαριστώ...

...σας ευχαριστώ όλους σας....δεν ξέρω τι άλλο να πω.Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!Σας αγάπησα όλους και ξέρω ότι μ'αγαπήσατε κι εσείς αληθινά..........
Όμως θέλω να σταθώ σε σένα λίγο παραπάνω karaflokotsifa....
Aν δεν είχες περάσει από το αγρόκτημα εσύ, γιατί πέρασαν κι άλλοι άλλα κανένας δεν νοιάστηκε για μένα, δεν θα είχε αλλάξει τιποτα στην ζωή μου!!!
Γιατί η ζωή μου άλλαξε από τότε που συναντηθήκαμε για πρώτη φορά!!!
Μου έδωσες να καταλάβω πως ενδιαφερόσουν για μένα πραγματικά. Όταν έφυγες μου έδωσες κάτι να περιμένω και έτσι έγινε όμορφη η ζωή μου που ως τότε ήταν άχρωμη και άοσμη!!!
Όταν ήρθατε να με πάρετε η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζα πως θα μας προδώσει !!! Και δεν ήταν φόβος για μένα karaflokotsifa άλλα για να μην κινδυνεύσεις εσύ φίλε μου. Γιατί η καρδιά μου πήγε να σπάσει από χαρά,συγκίνηση και φόβο, για να μην μπείτε σε κίνδυνο εσύ και ο παπαγάλος!!!
Μου χαρίσατε τον κόσμο όλο φίλοι μου.
Πλημμυρίσατε την ζωή μου με αγάπη...Ανοίξατε τον ορίζοντα στην μικρή ως τότε ζωή μου και με μαθατε πως μπορώ να στηρίζομαι σε φίλους. Σε φίλους που με σέβονται σαν τον εαυτό τους...
Που μ' αγάπησαν σαν δικό τους άνθρωπο, που κράτησαν υποσχέσεις, χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα. Και τώρα....μετά από τόσα που κάνατε για μένα τι κάνω εγώ?
Φεύγω από κοντά σας, φεύγω γιατί εσείς μπορέσατε να με κάνετε να δω ότι η ζωή μου...αυτή που εγώ νόμιζα άχρωμη, άοσμη και ασήμαντη, ήταν μια ζωή γεμάτη αγάπη...γεμάτη από αγάπη.
Ένα άλλο είδος αγάπης από την δική μας.Εσάς φίλοι μου θα σας εχω για πάντα μαζί μου.Θα σας θυμάμαι κάθε φορά με χαρά και αγάπη.Θα μου λείψετε...άλλα ξέρω ότι δεν θα χαθούμε για πάντα.Άλλα πάντα θα σας εχω κοντά μου για να με κάνετε να πετώ ψηλά,να κελαηδώ γλυκά...Σας αγαπώ!!!
Όμως στο αγρόκτημα εχω αφήσει ένα κομμάτι από την καρδιά μου που όταν το σκέφτομαι αυτή σπαρταρά από θλίψη.Εσείς ξέρετε όλα αυτά που λέμε τώρα κι όσα άλλα έχουμε πει.Οι φίλοι μου όμως που άφησα πίσω, θα νομίζουν πως μ' έχασαν για πάντα!!! Θα θρήνησαν για μένα.Κι εγώ τους αγαπάω τόσο πολύ για να τους γυρίσω την πλάτη...Τώρα που σκέφτηκα ότι δεν θα τους ξαναδώ ποτέ πια...όλα τα άλλα έμοιαζαν ασήμαντα...οι περιπέτειες, η ελευθερία...όλα!!!
Η αλήθεια ειναι όμως πως αν εσείς δεν μου κάνατε αυτή την συζήτηση εγώ δεν θα έπαιρνα την απόφαση να φύγω.Δεν μου πέρασε από το μυαλό να κάνω κάτι τέτοιο.
Γι αυτό και μόνο σας ευγνωμονώ...Γιατί η αληθινή αγάπη δεν φυλακίζει,δεν καταπιέζει και δεν κόβει τα φτερά κάποιου. Η αληθινή αγάπη δίνει χώρο, σ'αφήνει ελεύθερο να αποφασίσεις μόνος σου!!! Εσείς μου το μαθατε κι αυτό!!!
(Οταν σταμάτησε να μιλάει το καναρίνι, για λίγο δεν ακουγόταν τιποτα άλλο, εκτός το νεράκι που έτρεχε σε μια πηγή λίγο πιο κάτω από εκεί που ειχαν καθίσει τα πλάσματα του δάσους και το καναρινάκι και τα έλεγαν.Μετά από λίγο ο karaflokotsifas έσπασε την σιωπή λέγοντάς...)
-Η χαρά ειναι όλη δική μας φίλε...κάπου κάπου θα τα λέμε και θα μαθαίνουμε νέα από εσένα και εσύ από μας!!! Όλο και κάποιος από τους φίλους θα περνάει από εκεί...δεν θα χαθούμε. Ετσι δεν ειναι παιδιά?
(ρώτησε την υπόλοιπη παρέα ο karaflokotsifas)
-Ετσι ειναι βέβαια!!! (συμφώνησε η κουκουβάγια)
-Δεν χωράει αμφιβολία (είπε η τσουκνίδα)
-Δεν χωράει αμφιβολία (είπε κι ο παπαγάλος)
-Θα μαθαίνω νέα σου από τα παιδιά
(είπε χαμογελοντας το Δυοσμαράκι) θα μου λείψεις όμως...
-Είσαι έτοιμος??? (ρώτησε ο Πανόπτης το καναρίνι) πρέπει να βιαστούμε για να φτάσουμε στην ώρα μας...Τι λες φεύγουμε???
-Έτοιμος...πάμε...δεν θα πω αντίο παιδιά γεια σας...θα τα ξαναπούμε...σας αγαπάω!!!
-Γεια χαρά!!!
-Καλό ταξίδι!!!
-Κι εμείς σε αγαπάμε να προσέχεις!!!
(είπαν τα πλάσματα του δάσους στον φίλο τους, μπερδεύοντας τις φωνές τους σε έναν χαιρετισμό διαρκείας, με δυνατές και χαρούμενες φωνές.
Ωστόσο η κουκουβάγια είδε κάποιους από αυτούς να σκουπίζουν κρυφά ένα δάκρυ που έτρεχε)
-Πάει κι αυτό karaflokotsifa!!! (είπε η κουκουβάγια κοιτώντας τον πανοπτη που τα έλεγε με το καναρίνι καθώς έφευγαν)

-Τότε......τσίου.......