Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

όχι...

....οουυφφφφφ!!!! μου έφυγε ένα βάρος...κάποιες φορές αναλαμβάνουμε πράγματα που μας ρουφάνε κυριολεκτικά και δεν μας αφήνουν χώρο για τίποτα άλλο......
(είπε ο karaflokotsifas μονολογώντας,σαν να εξηγούσε κάτι στον εαυτό του )
Απορώ με μένα μερικές φορές....πως μπλέκω σε τέτοιες καταστάσεις, χωρίς να το θέλω ρε πουλάκι μου.
Σαν να με κυνηγάνε...η να τις τραβώ όπως ο μαγνήτης το σίδερο...
-Κάποιες φορές πρέπει να ξέρεις να λες όχι karaflokotsifa...
(είπε η κουκουβάγια στο κοτσύφι που δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία της)
-Ωχ....εδώ είσαι? δεν σε κατάλαβα...
-Δεν ήθελα να κόψω την ωραία κουβέντα που είχες με τον εαυτό σου karaflokotsifako μου!!!
-Ναι καλά, καλα...κορόιδευε εσύ!!!
-Δεν σε κοροϊδεύω φίλε μου...άπλα....κάποιες φορές νομίζω ότι αν συζητήσουμε μόνοι μας...με τον εαυτό μας εννοώ...
-Το κατάλαβα αυτό!!!
-.......λέμε πιο μεγάλες αλήθειες...φτάνουμε πιο βαθιά μέσα μας και βλέπουμε τα πράγματα όπως έχουν, χωρίς να προσπαθούμε να τα ωραιοποιήσουμε, ή να τα δικαιολογήσουμε......
Δεν ήθελα να σου στερήσω αυτή τη στιγμή......αυτό είναι όλο
(είπε η κουκουβάγια στον κότσυφα)
Άλλα αυτό είναι κάτι που το ξέρεις...έτσι δεν είναι φίλε μου?
-Το θέμα είναι ότι κάποιες φορές, ξεχνάμε συνειδητά κάποια πράγματα που...δεν μας βολεύουν. Ή τα αγνοούμε γιατί είναι αντίθετα σ αυτό που θέλουμε να κάνουμε ή σε κάτι που μας μας συμβαίνει...αυτό είναι νομίζω...αυτό παθαίνω εγώ τουλάχιστον και αγνοώ κάποια δεδομένα που έχω !!!
Είναι κάποιες φορές που σου προσφέρουν κάτι, η σου ζητούν κάτι με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορείς να αρνηθείς!!!
Που δεν μπορείς να πεις εύκολα όχι...
-Δεν το δέχομαι αυτό karaflokotsifa...
-Εντάξει...θα το διατυπώσω αλλιώς....που δεν θέλεις να πεις όχι!!!
-Τώρα μάλιστα!!! Για να ξέρουμε τι λέμε!!!
-Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο λοιπόν, σχεδόν πάντα μου βγαίνει σε κακό...ή τέλος πάντων δεν έχει κάθε φορά την κατάληξη που θα ήθελα...αυτό είναι όλο!!!
(είπε το κοτσύφι)
-Δεν ειναι και λίγο αυτό....ετσι δεν ειναι?

-ΤΣΊΟΥ!!!!!


Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Τον αγαπάει???

...η αγάπη προς τον εαυτό μας, είναι ένα απαραίτητο συστατικό της ολοκλήρωσης φίλοι μου...όχι όμως και το μοναδικό. Αν όμως δεν αγαπήσουμε πραγματικά τον εαυτό μας, τότε πως μπορούμε να αγαπήσουμε τους άλλους?
-Δηλαδή για να ζήσουμε αρμόνικα και ευτυχισμένα karaflokotsifa, πρέπει να μπορέσουμε να αγαπήσουμε τους άλλους? Γιατί νομίζω ότι όλοι μας αγαπάμε τον εαυτό μας...(είπε η τσουκνίδα απαντώντας με ερώτηση στον κότσυφα)
-Μπορείτε να φανταστείτε μια ζωή ευτυχισμένη χωρίς αγάπη?
(ρώτησε την παρέα ο karaflokotsifas)
-Όχι βέβαια...(είπε ο παπαγάλος, κοιτώντας τρυφερά την παπαγαλίνα του στα μάτια)
-Αγάπη δεν είναι μόνο να μας αγαπούν, άλλα και να αγαπάμε...αν είναι υπέροχο να σ αγαπούν, το να αγαπάς, είναι θεϊκό φίλοι μου!!!
Άλλα θέλω να σας ρωτήσω κάτι...είναι δεδομένο ότι όλα τα πλάσματα αγαπούν τον εαυτό τους, όπως μας είπε η τσουκνίδα?
-Όχι όλα...(είπε η κουκουβάγια παίρνοντας τον λόγο από τον κότσυφα)...και σίγουρα όχι με τον σωστό τρόπο...η αγάπη είναι ελεύθερη από εγωισμούς και κατώτερα συστατικά....η αγάπη είναι από τα λίγα πράγματα, που όλοι έχουμε ίσια δικαιώματα, ασχέτως αν αυτό δεν ισχύει στη πράξη!!!
Αυτό και μονό νομίζω ότι λέει πολλά...
-Μα είναι δυνατόν να μην αγαπάει κάποιος τον εαυτό του???
(αναρωτήθηκε δυνατά η τσουκνίδα)
-Δεν ξέρω.....αγαπάει πραγματικά τον εαυτό του, αυτός που θα ήθελε να ήταν κάποιος άλλος?
Αγαπάει πραγματικά τον εαυτό του, αυτός που κουράστηκε να προσπαθεί και αφήνεται στην μοίρα που του υποδεικνύουν οι άλλοι?
Αγαπάει πραγματικά τον εαυτό του, αυτός που το μόνο ενδιαφέρον του είναι η τροφή και ο ύπνος?
Αγαπάει πραγματικά τον εαυτό του, αυτός που γίνεται συλλέκτης αντικειμένων που τα βαριέται μόλις τα κατακτήσει?
Αυτός που επιβάλει την αγάπη του στους άλλους?
Αυτός που φοβάται τον θάνατο και γι αυτό δεν ζει την ζωή...αυτός αγαπάει τον εαυτό του?
Δεν είμαι σίγουρος....άλλα νομίζω πως όχι.....αυτός δεν αγαπάει πραγματικά τον εαυτό του...ίσως νομίζει ότι τον αγαπάει, άλλα δεν το κάνει φίλοι μου...και αυτό είναι που δεν τον αφήνει να φτάσει στην ολοκλήρωσή του....
-Να ένα ωραίο θέμα για συζήτηση karaflokotsifa (είπε η κουκουβάγια)
Αν θέλει και η παρέα μπορούμε να συνεχίσουμε στο δέντρο της γνώσης...

-Ε...τότε τσίου!!!!!

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

ευχές....

Μετά από πολύ καιρό αποχής από τα blogoπαιχνίδια, ήρθε μια πρόσκληση από την Surrealist .Λίγο αργότερα στο ίδιο παιχνίδι με προσκαλεσε να παιξω και η ATHINA


Δεν θα μπορούσα ποτέ να αρνηθώ στις δυο τόσο καλές μου φίλες και έτσι να μαι εδώ με το παιχνίδι των ευχών.


Εύχομαι για μένα:

Να έχω υγεία εγώ και η οικογένειά μου. Να είμαι περισσότερο "άνθρωπος",δοτικός και να μπορέσω να ζήσω σε έναν κόσμο αρμονικό και ειρηνικό...σε ένα κόσμο δίκαιο,χωρίς ποτέ να χρειαστεί να δω τα όρια μου.



Για τους φίλους μου εύχομαι:


Υγεία,αρμόνια και πρόοδο σε κάθε τους επίπεδο. Εύχομαι να έχουν μόνο χαρά και ευτυχία στην ζωή τους!!



Για τους εχθρούς μου εύχομαι:


Να βρουν την γνώση..και την ουσία της ζωής....και να είναι σοφοί, δίκαιοι και ανθρώπινοι.











Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Η αυτοκρατορία...

-Δηλαδή....από ειρηνικός λαός που ήσασταν,μετά περάσατε στην απέναντι όχθη karaflokotsifa? Έπειτα από τον πόλεμο που σας έκαναν....κάνατε κι εσείς τα ίδια με τους άλλους?
(ρώτησε ο παπαγάλος που δεν πίστευε τα αυτιά του κι αυτά που άκουγε να του λέει το κοτσύφι)
-Όχι...το αντίθετο...απλά άλλαξα τρόπο σκέψης!!! Στην αρχή θεωρούσα πως οι άλλες πόλεις, βλέποντας ότι δεν έχουμε μεγάλη στρατιωτική δύναμη,δεν θα μας έβλεπαν σαν απειλή και δεν θα μας κτυπούσαν. Νόμιζα πως αν γινόμασταν μεγάλη δύναμη στο εμπόριο, θα είχαμε φιλικές σχέσεις με τους άλλους λαούς, καθώς θα τροφοδοτούσαμε τις πόλεις τους, με τα εμπορεύματα μας.
Μεγάλο λάθος...ευτυχώς το κατάλαβα γρήγορα...Φυσικά όταν έριξα το βάρος στην στρατιωτική μας δύναμη, παραμέλησα κατα κάποιο τρόπο το εμπόριο,άλλα σιγά σιγά δημιουργήσαμε μια αυτοκρατορία που είχε ένα πολύ μεγάλο παλάτι με δυνατές πόλεις,καθώς με την πάροδο του χρόνου δημιουργήσαμε αρκετές αποικίες.
-Και τι έγινε με την γειτονική πόλη που σας έκανε την επίθεση karaflokotsifa?(ρώτησε ξανά ο παπαγάλος)
-Μετά από λίγο καιρό αυτή η πόλη κατέρρευσε...οι πολίτες της άρχισαν να έρχονται στην δίκη μας πόλη για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Ήταν ζήτημα χρόνου όπως καταλαβαίνετε να την κάνουμε δίκη μας αποικία, χωρίς καν να πολεμήσουμε!!
-Είπες πως η σκέψη σου για μια ειρηνική πόλη που θα στηρίζονταν στο εμπόριο, ήταν λάθος...(είπε στον κότσυφα η κουκουβάγια)
-Ναι...έτσι αποδείχτηκε τελικά!!!!
-Και ποια ήταν η μετέπειτα πολίτικη σου karaflokotsifa, αφού όπως λες, ήταν λάθος να θέλεις να ζήσεις ειρηνικά τα χρόνια εκείνα?
-Τώρα το θέτεις σωστά...(είπε το κοτσύφι στην κουκουβάγια)...άλλαξε η πολιτική μου και όχι η φιλοσοφία μου. Απλά σε εκείνους τους καιρούς, για να ζήσεις ειρηνικά έπρεπε να μπορείς να αντιμετωπίσεις τους εχθρικούς λαούς...και γιατί όχι? να τους προκαλείς δέος, για να μην τους περνάει καν απ' το μυαλό η ιδέα να κάνουν πόλεμο μαζί σου!!!!
Με τον καιρό λοιπόν η αυτοκρατορία μου γίνονταν όλο και πιο ισχυρή και αυτοδύναμη και οι προτάσεις για να γίνω σύμμαχος άλλων αυτοκρατοριών έφταναν η μια πίσω από την άλλη!!!
Ωστόσο η διάθεση που είχα για την φιλοσοφία και ο χρόνος που διέθετα για να φιλοσοφήσω όλο και λιγοστεύε!!!
Με είχε απορροφήσει κατά κάποιο τρόπο το δαιμόνιο του στρατηγού και το πως να καταστήσω την αυτοκρατορία μου δυνατή,μιας και έτσι πίστευα ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω συνθήκες ειρηνικές για τους πολίτες μου!!!
Παρόλα αυτά η ψυχή μου ακόμη δεν είχε σκληρύνει όσο των άλλων και αυτό που κοιτούσα ήταν να αποφεύγω τους πολέμους όταν αυτό ήταν εφικτό!!!
Κάποια στιγμή ήρθε μια πρόταση από κάποιον κυβερνήτη, που ήταν αρχηγός σε μια συμμαχία και με καλούσε να πάω κι εγώ μαζί τους.
Η φιλοσοφία του έμοιαζε με την δική μου...ήταν ειρηνικός, άλλα και έτοιμος να υπερασπιστεί το δικαίωμά του στην ειρήνη...έστω κι αν έπρεπε να πολεμήσει ανελέητα για να το καταφέρει αυτό....
Εκείνα τα χρόνια ,ήταν που γνώρισα ένα φίλο, που η ζωή μας έκανε να ανταμώνουμε σε όλη την τροχιά του χρόνου...τον Πανόπτη.
Το συζήτησα μαζί του λοιπόν και κατάλαβα ότι μια ένταξη σε μια τέτοια συμμαχία, ήταν κάτι που θα ωφελούσε τους πολίτες μου και έμενα.Μια συμμαχια δυνατή,άλλα και ειρηνική!!!
Τότε λοιπόν, πήρα την απόφαση να βάλω την αυτοκρατορία μου στην συμμαχία αυτή...κάτι μου έλεγε μέσα μου ότι ήταν αυτό που ζητούσα τελικά...ίσως να ήταν και το όνομα της συμμαχίας που με έκανε να σκεφτώ ετσι....
-Και ποιο ήταν το όνομα της karaflokotsifa? (ρώτησε η τσουκνίδα)
-Θάλασσα...θάλασσα ήταν το όνομά της.....

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Η 5η εκστρατεία ξεκίνησε...

...το θέμα είναι αν θέλω.....όλα τα άλλα βρίσκονται!!!! Άλλα για τι μιλάμε ? Ποιον να βοηθήσω και γιατί? (ρώτησε η τσουκνίδα τον karaflokotsifa)
-Tα μεγαλύτερα θύματα τα βρίσκουμε σε καιρό ειρήνης!!! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τις φυλακές της Θήβας ανθρώπινες......
Κάποια πλάσματα εδώ και καιρό,από τότε που οι φυλακές αυτές ήταν στον Κορυδαλλό, έκαναν κάποιες εκστρατείες για τα παιδιά που ζουν στην φυλακή, μαζί με τις φυλακισμένες μητέρες τους!!!
-Πως βοήθησαν αυτές οι εκστρατείες karaflokotsifa? (ρώτησε ο παπαγάλος)
-Μαζεύτηκαν διάφορα πράγματα,όπως πάνες, παιχνίδια και παιδικά καλλυντικά την πρώτη φορά.
Στη συνέχεια τα πλάσματα αυτά έψαξαν τρόπους για να βοηθήσουν και τις μητέρες των παιδιών, άλλα και της άπορες φυλακισμένες.
Τώρα εκτός των άλλων θα μαζέψουν και βιβλία, (γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος απόδρασης αυτών των ανθρώπων) και θα συναντηθούν για να δώσουν ακόμη λίγη ανθρωπιά εκεί που μπορούν....η 5η εκστρατεία ξεκίνησε....