Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Toν βρήκες τον δρόμο???


.....ειναι καποιες φορές που τα πράγματα ειναι όπως φαίνονται και καποιες άλλες όχι.......
Έχεις νοιώσει ποτέ, πως οτι κι αν κάνεις δεν αρκεί?
Έχεις αισθανθεί πως οι δυνάμεις σου έχουν αρχίσει να σε αφήνουν?
Πως ότι κι αν κάνεις ειναι λίγο....πως ότι κι αν πεις δεν έχει την δύναμη να αλλαξει....έστω και λίγο μια άσχημη κατάσταση?
-Εσύ τι λες karaflokotsifa? Ασφαλώς και εχω νοιώσει ετσι κι εγώ.....τα περισσότερα πλάσματα,για να μην πω όλα, ετσι νοιώθουν καποιες στιγμές στην ζωή τους... (είπε η κουκουβάγια στον κοτσυφα)
-Τότε μπορείς να με καταλάβεις ..... κάποια στιγμη ένοιωσα πως αυτά που λέω ειναι εκτός τόπου και χρόνου....ότι δεν ήταν η απάντηση στην ερώτηση...άλλα ένας τρόπος διαφυγής....και σώπασα.....
-Αυτό δεν ειναι κακό φίλε μου.....μακάρι να έκαναν το ίδιο, όλοι όσοι δεν ειχαν τιποτα να πουν...κυρίως οι πολιτικοί και οι άλλοι μαϊντανοί ... (είπε η κουκουβάγια)
-Αυτό ξανα πες το (ειπε ο κότσυφας συμφωνώντας)
-Αυτο δεν ειναι κακό φίλε μου.....μακάρι να έκαναν το ίδιο, όλοι όσοι δεν ειχαν τιποτα να πουν...κυρίως οι πολιτικοί και οι άλλοι μαϊντανοί ... (είπε ξανά η κουκουβάγια ξεσπώντας σε γέλια μαζί με τον κοτσυφα που δάκρυσε απ τα γέλια)
-ΕΕΕΕΕ!!!!! ΤΙ ΈΓΙΝΕ ΕΔΩ??? (φώναξε ο παπαγάλος)
-Ο karaflokotsifas ήρθε στο δάσος και ....απ ότι φαίνεται δεν θα μείνει τιποτα όρθιο (ειπε η κουκουβάγια στο παπαγαλάκι)
-Άντε ρε karaflokotsifa....τον βρήκες το δρόμο επιτέλους??? (είπε ο παπαγάλος γελώντας)




-Τσιου και πάλι τσίου φίλοι μου.....

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

τσίου και πάλι τσίου....


....μα είναι δυνατόν να λες εσύ τέτοιες κουβέντες?
Πέφτω απ' τα σύννεφα....(είπε το κοτσύφι στην κουκουβάγια γελώντας)

-Από τόσο ψηλά karaflokotsifa? από τόσο ψηλά?....πες μου έτσι...γι αυτό δεν σε βλέπουμε και τόσο συχνά στην φωλιά σου....(είπε η κουκουβάγια κάπως ειρωνικά)
-Να το...το πέταξες πάλι....είχες δεν είχες με χτύπησες στο....φτερό!!!! Ούτε αυτό το περίμενα από σένα...
-Γιατί περίμενα εγώ από σένα να ρίξεις μαύρο πούπουλο πίσω σου και να πετάς...πάνω απ τα σύννεφα???
-Θέλεις να πεις ότι δεν ένιωθες την παρουσία μου?
-Την ένοιωθα..δεν λέω....
-Μήπως δεν άκουγες το κελάηδημά μου στ αυτιά σου κάθε φόρα που πήγαινες κάπου που είχαμε πάει μαζί?
-Πως? όχι? Το άκουγα karaflokotsifa....και γι αυτό μου έλειπες περισσότερο....
-Η αλήθεια ειναι πως σκέφτηκα να φύγω για πάντα από το δάσος.....
-Δεν μιλάς σοβαρά!!! (είπε η κουκουβάγια με κοφτή φωνή)
-Κι όμως....ετσι ειναι ....ένοιωθα ότι η δουλειά μου στο δάσος είχε τελειώσει...πως ότι είχα να πάρω το πήρα και ότι είχα να δώσω το έδωσα...
-Αυτό δεν ισχύει όμως!!! (ύψωσε την φωνή της η κουκουβάγια)...δεν ισχύει και το ξέρεις καλα!
-Τώρα το ξέρω....τότε όμως ήμουν μπερδεμένος....
-Και τι έγινε και άλλαξες γνώμη?.....άλλαξες,ετσι δεν ειναι?
-Ναι καλή μου φίλη...άλλαξα γνώμη...δεν πάω πουθενά...δεν ξέρω αν εχω να δώσω τιποτα που να αξίζει τον κόπο....άλλα σίγουρα εχω να πάρω πολλά από όλους εσάς...το ξέρω πως δεν ειναι δίκαιο αυτό...άλλα τι μπορώ να κάνω?
-Να κάνεις αυτό που εκανες και πριν....να είσαι ο εαυτός σου...και να μην κάνεις σκέψεις αρνητικές...ενταξει?
-Εντάξει φιλενάδα μου.....
-Να υποθέσω ότι δεν θα σε ψάχνουμε πάλι ετσι? (είπε η κουκουβάγια γελώντας)
-Θέλω να ελπιζω πως όχι.....
-Τότε πάμε να το πούμε στους άλλους....(είπε η κουκουβάγια στον κοτσυφα)
-Λες να με δεχτούν στην παρέα όπως και πρώτα?
-Είμαι σίγουρη!!!!
-Ε...τότε τσίου και πάλι τσίου!!!!!!!!



Η φωτογραφία ειναι δωρακι απο την ΧEΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΛΙΑΚΑΔΑ
Ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Σκυτάλη φιλίας....

θα μπορούσε να ήταν ένα πραγματικό αγώνισμα σε έναν αγώνα ζωής...ένα αγώνισμα που θα μπορούσαν να λάβουν μέρος όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτου ηλικίας, με μεγάλες αξιώσεις για να διακριθούν!
Και ένα είναι το σίγουρο....σ αυτό το αγώνισμα θα υπήρχαν μόνο νικητές και όχι ηττημένοι.....
Δέχτηκα πρόσκληση από μια καλή μου φίλη...μια πραγματικά καλή μου φίλη,την Άστρια, να λάβω μέρος κι εγώ σ αυτή τη σκυταλο-φιλία...και το κάνω με μεγάλη μου χαρά.


Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:"Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις.Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά.Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι.Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο!Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ' ένας τους κ.ο.κ.» Προτείνεται το κείμενο να το συμπεριλάβετε στην αναρτησή σας"


Θα προσκαλέσω με την σειρά μου να αγωνιστούν στην σκυτάλη φιλίας αυτούς που δεν το έχουν ήδη κάνει, ......χμμμμ....

Ασκαρδαμυκτί, panoptis, marilia, ceralex, desapoin3ison4,
Sally Finkenstein, gremiii, η ψυχη μου το ξερει
, karyatida.




-Εμένα πάλι δεν με κάλεσες να παίξω....(είπε με παράπονο η κουκουβάγια στον karaflokotsifa)
-Mα........εσύ δεν έχεις blog....
-Αν είναι έτσι...να φτιάξω ένα...(είπε η κουκουβάγια πειράζοντας το κοτσύφι)

τότε....τσίου!!!!



Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Τσίου!!!!!


....αν αγαπάς κάτι...άστο να φύγει....αν γυρίσει είναι δικό σου....αν δεν γυρίσει δεν ήταν ποτέ...
Δεν ξέρω αν έφυγα εγώ...η όλοι εσείς....
Πάει καιρός...και ξέχασα...ξέχασα το πως και γιατί.

Η καρδιά μου όμως, ήταν πάντα εδώ...στο δάσος! Μια γλυκιά νοσταλγία ένοιωθα να με τυλίγει...Μια μοναδική αίσθηση ότι...κάποιοι μ αναζητούν.
Περιπλανήθηκα σε δρόμους φωτεινούς.
Σε κόσμους μακρινούς....μα ποτέ....ποτέ δεν έφυγα πραγματικά από κοντά σας.
Μαζί μου είχα πάρει το δάσος μας....μαζί είχα συντροφιά μου όλους εσάς...Η φιλία σας μου έδωσε δύναμη να βρω τον δρόμο της επιστροφής.
Η σκέψη μου ήταν πάντα εδώ...κοντά σας....Δοκίμασα την περιπέτεια σε άγονη γη...σε άλλους τόπους...μακρινούς μα και τόσο κοντινούς...Έφυγα μακριά για να βρω τελικά αυτό που είχα αφήσει πίσω...το δάσος και την ζεστή μου φωλιά.
Έψαξα σε κάθε γωνιά για να βρω την αγάπη...κι αγάπη ήταν εδώ...σας αγαπώ όλες και όλους.

Ζητώ συγνώμη για την αδικαιολόγητη απουσία μου...δεν θα ξανασυμβεί...το υπόσχομαι.
-Το καλό που σου θέλω.....(είπε η κουκουβάγια στον κότσυφα,τάχα με αυστηρή φωνή)
-Έχεις πολλά να μας πεις...έτσι δεν είναι???
(ρώτησε ο παπαγάλος)

-Αυτό που θέλω να πω αυτή την στιγμή είναι......
-Τι είναι? (ρώτησε και πάλι ο παπαγάλος)

-Τσίου φίλοι μου...τσίου και πάλι τσίου!!!!