Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Είναι αλήθεια....


.….πως τις πρώτες μέρες σου στο δάσος σαν κουκουβάγια τις πέρασες

μαζί με την κουκουβάγια που έρχεται κάθε χίλια χρόνια?

(είπε ο karaflokotsifas στην κουκουβάγια για να την τραβήξει από την σκέψη

της, γιατί νόμιζε πως η μεγάλη παύση που έκανε, οφείλονταν σε σκέψεις

στενάχωρες , μιας και ο ίδιος έκανε το λάθος πριν λίγο να την ρωτήσει πως

ξεπέρασε την απώλεια του μεγάλου έρωτα της)

((Τώρα που το σκέφτομαι ξανά, εκείνες οι μέρες ήταν σαν στιγμές και τα χρόνια έφευγαν με τόση ταχύτητα, που δεν καταγραφόντουσαν από τα ραντάρ του χωροχρόνου! Ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που ο χρόνος δεν μας χρέωνε. Ήταν σαν να ζούσαμε στο όνειρο κάποιου άλλου, κάνοντας τα πράγματα που φαινόντουσαν απίθανα, με τον ποιο απλοϊκό τρόπο.

Το μόνο που φοβόμασταν τότε, σε αυτή την ονειρική μας περιπέτεια, ήταν να μην ξυπνήσει κάποτε αυτός ο άλλος και χαθούμε εμείς!!!

Όλα ήταν πολύ πιο απλά από ένα σημείο και έπειτα.

Η αρχή όμως φίλε μου… η αρχή ήταν βουνό, το ποιο ψηλό βουνό που μπορούσα να φανταστώ τότε.

Όλα ξεκίνησαν όταν συνάντησα εκείνη. Μια μέρα, που όλα για μένα ήταν μάταια. Που τίποτα δεν με άγγιζε πια.

Ήταν μια μέρα σαν της άλλες. Ένα πρωινό, που δεν είχε όμως την ευωδιά που είχαν τα άλλα πρωινά που είχα ζήσει ως τότε.

Όλα είχαν αλλάξει. Όλα είχαν χαθεί!!! Τίποτα δεν είχε σημασία για μένα.

Δεν υπήρχε κάτι να περιμένω, ούτε κάτι να ελπίζω πια.

Καθόμουν μόνη στην άκρη ενός κλαδιού , με το βλέμμα μου χαμένο στον ορίζοντα.

Δεν ένοιωθα την ύπαρξη των περαστικών, ούτε και με ένοιαζε τη σκεφτόντουσαν για μένα όσοι με γνώριζαν. Γιατί στην πραγματικότητα δεν με ήξερε κανένας, μα ούτε και με ενδιέφερε κανένας πια.

Δεν με ένοιαζε ούτε ο πόνος που ένοιωθα στο στήθος μου, ούτε που το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει …

Πόσο πολύ τα πράγματα άλλαξαν !!! Κι όμως … όλα παρέμειναν ίδια.

~ Μπορεί οι εικόνες να αλλάζουν, μα η ουσία όλων παραμένει η ίδια. Ακόμα και

όταν η ύλη χαθεί !!!

Η φωνή της με τράβηξε από της σκέψεις μου. Ήρεμη, σίγουρη, μπάσα φωνή.

Τόσο γλυκιά… σχεδόν τραγουδιστή.

Αυτό που με έκανε να την προσέξω όμως ήταν αυτό που είπε. Η διατύπωση της σκέψης της που ταυτίζονταν με την δική μου.

Σα να διάβασε την σκέψη μου…

~ Κάτι μου θυμίζει αυτό, είπα γυρνώντας προς το μέρος που άκουσα την φωνή της.

~ Μάλλον σου θυμίζει μια αλήθεια που ξέχασες . Ότι θεωρούμε δεδομένο εάν κάποτε σταματήσουμε να το σκεπτόμαστε και να το επιβεβαιώνουμε παύει να υπάρχει για εμάς.

Ωστόσο ακόμα και όταν σβήσει η μορφή, η ουσία της παραμένει ζωντανή.

Ακόμα και όταν η ύλη χαθεί!!!

~ Ναι άλλα αν η μορφή σβήσει και χαθεί από κάτι που μέχρι χθες το επιβεβαίωνες κάθε στιγμή. Και η σκέψη ακόμη και τώρα, δεν λέει να πάψει

να επιβεβαιώνει και να χαϊδεύει αυτό που δεν υπάρχει πια, πως η ουσία της μορφής σήμερα, παραμένει ίδια?

~ Μιλάς σαν να ξέχασες πως το παρόν το παρελθόν και το μέλλον εκδηλώνονται στον ίδιο χρόνο.

Υπάρχουνε ξέρεις πλάσματα, που σκέφτονται και ζουν μόνο το παρόν, λες και δεν υπάρχει τίποτα μετά η πριν απ΄ αυτό και έτσι ζουν με τον φόβο.

Είναι και κάποια πλάσματα που κόλλησαν στο παρελθόν και έτσι ζουν λάθος.

Όμως είναι και άλλα πλάσματα που σκέφτονται μόνο το μέλλον και δεν ζουν καθόλου.

Εσύ, εσύ όμως φίλη μου, έχεις να θυμηθείς πολλά, γιατί η αγάπη για άλλα πράγματα σε απορρόφησε από την αληθινή γνώση!!!

Είναι η ώρα για να ενώσεις το παρελθόν το παρόν και το μέλλον σου σε μια ενότητα και να αναλάβεις τα πραγματικά σου καθήκοντα.

Ήρθε η στιγμή να αναλάβεις την θέση μου.

Εγώ τέλειωσα την δουλειά μου σ αυτό το δάσος!!! ))

~Ξέρεις κάτι karaflokotsifa? Ότι αγαπάμε αληθινά δεν χάνεται ποτέ.

(είπε χαμογελώντας στον κότσυφα με νόημα η κουκουβάγια)

Τότε κουνώντας το κεφάλι του τσίου…..

52 σχόλια:

dyosmaraki είπε...

Εχει δίκιο η κουκουβάγια. Τι κι αν η ύλη δεν υπάρχει πια?
Η ομορφιά που μας χάρισε δεν χάνεται ποτέ. Γιατί η ομορφιά δεν είναι ύλη,είναι γιατρικό, είναι βάλσαμο.
Το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον έχουν πάντα μια σταθερή. Εμάς! Από τις δικές μας επιλογές λοιπόν εξαρτάται η χρονική στιγμή την οποία ζούμε.
Και κάτι άλλο karaflokotsifa,(με έβαλες και σκέφτομαι τέτοια ώρα)...Η δουλειά ενός κότσυφα σε ένα δάσος ποτέ δεν τελειώνει .... Είναι ένα από εκείνα τα πουλιά που άμα κελαηδούν, το τραγούδι τους γίνεται βάλσαμο στην ψυχή των άλλων!!!!΄
Καληνύχτα!!!

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ομορφες σκεψεις.
Νοσταλγια και συνηδειτοποιηση μαζι ειναι δυο συστατικα που στην σωστη ποσοτητα φτιαχνουν ιδανικες συνθηκες.
Mου αρεσε πολυ το κειμενο , εχει ηρεμια και λογικη.
Φιλακια πολλα :)

genna είπε...

Kοίτα να δεις κοτσιφόπουλο που η κουκουβάγια θα επιβεβαιώσει τον κανόνα της σοφιστίας της,, "Οτι αγαπάμε δεν χάνεται ποποτέ"

σας καλημερίζω και τους δυό!

να μου προσέχετε στο δάσος...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Αγαπημένο μου dyosmaraki η κουκουβάγια μας λέει τα πράγματα που ξεχνάμε, όταν ο νους και η καρδιά μας χάνουν την επαφή τους με την πραγματική αλήθεια.
Όσο για τον karaflokotsifa έχει κι αυτός πολλά να θυμηθεί,όπως όλα τα πλάσματα του δάσους.
Το καλό μ αυτόν είναι ότι δεν κρατάει το ράμφος του κλειστό και κελαηδάει δυνατά, τις σκέψεις του
Σε φιλώ και σου εύχομαι να έχεις μια καλημέρα τσίου...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ "Η"
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!!
πολύ καλό το σχόλιό σου,εύστοχο!
Σου στέλνω πολλά κοτσυφοφιλάκια...

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Δεν μας είπες,κότσυφάκο μου, σε ποια σκέψη ταυτίστηκαν η κουκουβάγια με "εκείνη";
Σε τσιουίζω με ένα φιλί:)

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ genna
Να δεις που στο τέλος θα πείσει ολο το δάσος η κουκουβάγια.
"Ναι ότι αγαπάμε αληθινά δεν χάνεται ποτέ..."
Ο karaflokotsifas σκέφτηκε όμως...
μήπως δεν χάνεται και ότι μισούμε?
ΥΓ. Το δάσος το προσέχουμε εγώ και η κουκουβάγια genna, εμάς δεν ξέρω αν και ποιος μας προσέχει...
ΥΓ.2 Καλημέρα και φιλιά πολλά τσιου...

tzonakos είπε...

Oταν κατάλαβα και εγω ο Τζονακότσιφας οτι το παρελθόν με το μέλλον δεν μπορούν να χωρίζονται απο ενα χάος, πάλεψα να δώ πώς θα τα ενώσω για να χρησιμοποιήσω το παρελθόν για το καλό του μέλλοντος.
Το ανάποδο δεν γίνεται, ή τελοσπάντων απαιτεί άλλου είδους μόχθο.
Τωρα μπορώ να βλέπω δίκαια και το ενα και το άλλο. Εγω στη μέση.
Οι δυό όχθες ειναι ήρεμες.
Καμμια φορά φουρτουνιάζει η μία, και σκούρα τα πράματα οταν και στις δύο εχει αντάρα.
Τότε, κοιτάζω ψηλά, πετάω να τραβήξω νοητή γραμμή γι αλλού.
Κατι καταφέρνω ...

dyosmaraki είπε...

@karaflokotsifa
Εσείς θα φυλάτε το δάσος και εγώ το δέντρο πάνω στο οποίο θα κελαηδάτε.
Εκεί τα καταφέρνω περίφημα.
Τι λέγαμε για το δέντρο και το δάσος?????

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Η σοφή κουκουβάγια δεν κάνει λάθος:
η αγάπη η πραγματική, όσο και να φθαρεί μεταβληθεί ή διαφοροποιηθεί η ύλη, ποτέ δε χάνεται

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ η ψυχή μου το ξέρει
Η σκέψη της κουκουβάγιας...
" Ποσο τα πράγματα άλλαξαν.
Κι όμως όλα παραμένουν ίδια"
Βλέπει τα πάντα να είναι αλλαγμένα
γύρω και μέσα της και ταυτόχρονα ίδια.
Είναι μια αλήθεια που παραβλέπουμε όλοι όταν θεωρούμε πως σήμερα ήμαστε ο ιδίως άνθρωπος που ήταν χθες ενώ κάθε στιγμή που περνάει γινόμαστε στην πραγματικότητα ένας άλλος άνθρωπος.
Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα περισσότερο.
Σου στέλνω κοτσυφοφιλάκια...
τσιίου....

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ tzonako τα καταφέρνεις και πολύ καλά μάλιστα μην είσαι μετριόφρον.
Αυτό είναι κάτι που φαίνεται στο blog σου, από τις επισκέψεις που δέχεσαι, αλλά και από τα θέματα και την γραφή σου εκεί, η όπου διαβάζω κάποιο σχόλιό σου.
Το σχόλιό σου εύλογο και ουσιαστικότατο.
Η παρομοίωση του παρόντος με χάος επίκαιρη και ο τρόπος που το θέτεις
μοναδικός.
Μπορώ να πω ότι η εδώ παρουσία σου δίνει κύρος στο blog του karaflokotsifa
Σ΄ευχαριστώ και σε φιλώ...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Αγαπημένο dyosmaraki τι καλύτερο από το να φιλάς εσύ το δέντρο μας...
μόνο το dyosmaraki ξέρει όλα τα μυστικά του δάσους!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Γλαρενια καλή μου...να είσαι σίγουρη πως θα χαρεί πολύ η κουκουβάγια όταν μάθει ότι κι εσύ συμφωνεις μαζί της.
Σ ευχαριστώ και σου στέλνω κοτσυφοφιλάκια...

hasapi grammata είπε...

pezos logos me mia diki tou poiitiki roi
poiisi pou tha mporouse na akousti san kathimerines leksis anthropou me provlimatismous
kalispera

mamma είπε...

Καλησπέρα κότσυφα.
Τρίτη φορά που προσπαθώ...
πιστεύω πια πως η κουκουβάγια θα με είχε αφήσει μεταξεταστέα.

Πάνω που λέω πως το έχω, διαβάζω την επόμενη παράγραφο και σε βλεπω να σηκώνεις το φρύδι, να λες "τσ τσ τσ, πάλι βιάστηκες" και μου έρχεται να βάλω τις φωνές. Μα να είμαι η χειρότερη μαθήτρια;

ΥΓ. όλοι οι άλλοι να το καταλάβουν εκτός από μένα;
ΥΓ2. θα ξαναπροσπαθήσω αύριο...

mmexer είπε...

Ωραίες σκέψεις... Με βάζουν σε πολλαπλούς προβληματισμούς....
Αν ενώσεις το παρελθόν και το παρόν... Δύσκολο έως ανέφικτο...
Κι αυτό το ότι αγαπάμε αληθινά δεν χάνεται ποτέ.... χρειάζεται ένα αμην στο τέλος και εύχομαι να ισχύει και να μην το παρασέρνουν τα φύλλα του δάσους!

Την καλημέρα μου!

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Πέρασα να σου τσιουίσω μια σαββατιάτικη καλημέρα,κότσυφά μου!

Καλή σου μέρα και όμορφη:))

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ hasapi grammata
Αρχικα σε καλοσοριζω στο δασος μας
Κατα δευτερο σ ευχαριστω πολυ για το σχολιο σου απο βαθος καρδιας, με κολακευεις και κακκινιζω απο ντροπη.
Και τελος βαλε....hasapi grammataaaa
χα χα καλο, πολυ καλο!!!
καλό ΣΚ

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ mamma καλή μου,οι σκέψεις της κουκουβάγιας είναι εναλλασσόμενες αλλά θέτουν (και παίρνουν νομίζω) απαντήσεις.
Όταν μέσα στην βαθιά της απογοήτευση δεν είχε καταλάβει ότι ήταν "ελεύθερη",(Δεν υπήρχε κάτι να περιμένω, ούτε κάτι να ελπίζω πια) ήρθε η "άλλη" για να την φέρει σε τάξη.
Σε ότι αφορά την ζωή μας εδώ κράτα στο μυαλό σου το παρακάτω...
(~ Ναι άλλα αν η μορφή σβήσει και χαθεί από κάτι που μέχρι χθες το επιβεβαίωνες κάθε στιγμή. Και η σκέψη ακόμη και τώρα, δεν λέει να πάψει να επιβεβαιώνει και να χαϊδεύει αυτό που δεν υπάρχει πια, πως η ουσία της μορφής σήμερα, παραμένει ίδια?)
Σκέψου το και μην σε παίρνει από κάτω γιατί νομίζω πως το νόημα από αυτά που λέει η κουκουβάγια εδώ μπορεί να το δει ο κάθε ένας μας με τον δικό του τρόπο.
Να περάσεις ένα τέλειο Σ,Κ
Σου στέλνω πολλά κοτσυφοφιλάκια

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ mmexer
Αμήν φίλε μου αμήν!!!!
Δεν ξέρω αν μπορεί η κουκουβάγια να τα πει ένα χεράκι σε όλους αυτούς που μας "βγάζουν από τα ρούχα μας"
Πάντως εσύ τους...γραφείς μια χαρά!!!
Καλό Σ,Κ να περάσεις

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ η ψυχη μου το ξερει
Καλή μέρα ψύχη μου να είσαι καλά
Σου στέλνω πολλά πολλά κοτσυφοφιλάκια
Τσίου....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τελικά αυτά τα πουλάκια του δάσους σου... έχουν πολλά πράγματα να μας διδάξουν ακόμη!

KitsosMitsos είπε...

Καλημέρα.
Απλώς, περαστικός.

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Κοτσυφάκο μου,Κυριακή,γιορτή και σκόλη να 'ταν η ζωή μας όλη!!!!

Καλή κυριακάτικη μέρα κι ένα φιλί για να 'χουμε κουράγιο...να τσιουίζουμε!!! :))

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ KitsosMitsos
Όλοι οι καλοί χωράνε KitsosMitso μου!
Να μας έρχεσαι συχνά!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ ψυχη μου να εισαι καλα που με σκέφτηκες
φιλάκια πολλά

Surrealist είπε...

Εντυπωσιακό και όπως αναφέρεται "Μάλλον σου θυμίζει μια αλήθεια που ξέχασες" και πόσα άλλα σημεία
μάλλον θυμίζουν μια αλήθεια που ξεχάσαμε...!Ως αναγνωστικό θέατρο ξετυλίχθηκε μπροστά μου, μετά τη νηνεμία της ανάγνωσης, αναζήτηση την εσωτερική δράση σε μία αναγνωσιμότητα προσδοκιών για βελτίωση μιας αφήγησης εντός του παρελθόντος του παρόντος και όσων έπονται και αδιόρατα μας ονομάζονται ένα ένα. Μία αισθητική κίνηση που λειτούργησε ως πραγματική αναπαράσταση της ζωής του καθενός μας.

Να είσαι καλά, την καλησπέρα μου
Υ.Σ. και φυσικά, το τέλος μου άρεσε ιδιαίτερα "τσίου" :}}

dyosmaraki είπε...

Ονειροπολώ για το μέλλον αλλά και για αυτά που δεν έζησα στο παρελθόν....
Αναπολώ τις ονειρεμένες στιγμές του παρελθόντος....
Δεν αφήνω να χαθεί ούτε δευτερόλεπτο από το παρόν....ονειρεύομαι....και ζω....λες και δεν θα υπάρξει αύριο....
(ΥΓ. Ευχαριστώ!)

mamma είπε...

Καλημέρα κότσυφα και merci για το σκονάκι.
Με βρίσκεις 100% σύμφωνη.
:-)

Lucia είπε...

Θα μείνω στην τελευταία φράση: "ό,τι αγαπάμε αληθινά, δεν χάνεται ποτέ", και θα συμφωνήσω. Αυτό που δεν χάνεται είναι ο τρόπος που εμείς το κουβαλάμε μέσα μας, αυτό που κρατάμε και κοιτάμε με τα δικά μας μάτια. Αυτό που εμείς έχουμε νιώσει, που δεν μπορούμε να το εκφράσουμε γιατί σε λέξεις μέσα δεν χωράει.Αυτό είναι πραγματικά δικό μας και ναι δεν χάνεται ποτέ.
Καλημέρες

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Ασκαρδαμυκτί καλέ μου φίλε...δεν έχουμε να μάθουμε, τίποτα περισσότερο από αυτά που ήδη γνωρίζουμε...και έχουμε "ξεχάσει"!!!
Αν κατάλαβα καλά...η κουκουβάγια μιλάει για μια γνώση που βρίσκεται κατά βάθος μέσα στον κάθε ένα μας.
Κάπου κάπου βέβαια αυτή
(η γνώση)εμφανίζεται με διαφορετικές μορφές ,π.χ διαίσθηση, έμπνευση,συνειδητοποίηση κ.τ.λ
Ωστόσο νομίζω ότι αυτό εννοείς κι εσύ
φιλιά καλημέρες και καλή βδομάδα...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Surrealist Ευχαριστώ πολύ!!!
Όταν δέχομαι κολακευτικά σχόλια από σένα κοκκινίζω σαν παιδάκι.
Να είσαι καλά και καλή σου βδομάδα..
Τσίου...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Αγαπημένο dyosmaraki...το σχόλιο σου είναι ποιητικό και ευχή για όλους.
Έτσι θα έπρεπε να κλείσει η κουκουβάγια στο τέλος μετά το" Ότι αγαπάμε αληθινά δεν χάνεται ποτέ"
Εγώ σ ευχαριστώ!!!
Να έχεις μια ευτυχισμένη εβδομάδα!!!
Τσίου...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ mamma ήξερα πως το έχεις το θέμα!!!
Να έχεις μια πολύ πολύ πολύ χαρούμενη βδομάδα!!!
Φιλάκια,τσίου...

ΥΓ. Δεν κάνει τίποτα χα-χα

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Lucia μου κανένας δεν μπορεί να μας πάρει αυτά που περιγράφεις!!!
Κανένας δεν μπορεί να μας πάρει "κομμάτια του εαυτού μας"
Σε φιλώ με ευχές για μια υπέροχη εβδομάδα!!!
Τσίου...

mmexer είπε...

A, ευχαριστώ, ότι μπορώ κάνω :)
Θα περιμένω το επόμενο κελάηδημα!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

τσίιιιιου!!!!

genna είπε...

Ενα τσιου καλημέρας αφήνω
τινάζω φτερουγίτσα και φεύγω,

κελαιδώντας ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!!!!!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ genna Καλημέρααααααααααα!!!!!
Μπορεί να δούμε άσπρη μέρα σήμερα
χιονίζει λιγάκι τσίου-τσίου!!!

NY ANNA είπε...

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω από πού ν' αρχίσω, για να μη φανεί χαώδες... Είπες τόσα πράγματα που σημαίνουν πολλά για μένα... Γιατί όπως σωστά λες, είναι και η διατύπωση που μετράει τις περισσότερες φορές. Να, όπως όταν έχουμε ακούσει ένα πράγμα χιλιάδες στιγμές, ξανά και ξανά, αλλά τελικά του δίνουμε σημασία σε ανύποπτη στιγμή και μόνο όταν έχει διατυπωθεί με τον τρόπο που "κάτι" σηματοδοτεί και κινητοποιεί τα μέσα μας...
Είναι τόσα τα θέματα που ανοίγεις... Για τα ραντάρ του χωροχρόνου, για μερικές μέρες που μοιάζουν σαν τις άλλες, αλλά δεν... Για όλα αυτά που αλλάζουν και μοιάζουν σαν να έχουν χαθεί... Για όλα όσα αγαπάμε και τελικά δεν χάνονται ποτέ. Συζητήσεις και τροφές του μυαλού για ώρες και όχι για έναν πίνακα σχολίων. Δεν θα σου φάω άλλο space, έτσι κι αλλιώς κατάφερα να γίνω χαώδης και ακατάληπτη ίσως. Ήθελα απλώς να σου πω... πανέμορφα.
Φιλιά
(όσο για την "απουσία", ίσως είδες πως έλειπα εκτός...)

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ NY ANNA
ANNA μου δεν γίνεσαι ούτε χαώδης ούτε και ακατάληπτη το αντίθετο!!!
Το ξέρω ότι ήσουν εκτός και ελπίζω να πέρασες καλά μακριά από το δάσος μας!!!
Καλώς μας ήρθες λοιπόν!!!
Ανταποδίδω με κοτσυφοφιλιά τσίου...

cynical είπε...

Αγαπητέ καραφλοκότσυφα, παρατηρώ ότι έχεις να γράψεις σχεδόν μια βδομάδα. Μην τεμπελιάζουμε! Δεν ακους τον χαμό στο δάσος? Άντε να βάλεις καμια τάξη.
Φιλάκια.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ cynical
Έλειψε για λίγο η κουκουβάγια και τεμπέλιασα...έχεις δίκιο χαχαχα
Καλή σου μέρα cynical
Πολλα κοτσυφοφιλάκια!!!

dyosmaraki είπε...

Εδώ είναι η κουκουβάγια!
Παίζαμε με το χιόνι και μιλάγαμε για τον Τρελλό (Υμηττό) που σκεπάστηκε από το χιόνι μα ξεχαστήκαμε.....
Φεύγει αμέσως λέει για το δάσος....

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Ωχ!!! αγαπημένο μου dyosmaraki καλά που μου το είπες, να μαζέψω λίγο γιατί εδώ γίνεται ένας χαμός,τρέχω ούπςς πεταω ηθελα να πω!!!
Φιλάκια!!!

dyosmaraki είπε...

Το τρέξιμο (το πέταγμα) το δικό σου είναι που προκάλεσε τον σεισμό???
Αν είναι να πω στην κουκουβάγια να γυρίσει πίσω.....

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Οχι μόνο εγώ dyosmaraki μου, όλοι εδώ τρέξανε μαζί και "έτριξε η γη"
Αλήθεια έκανε σεισμό?

dyosmaraki είπε...

Αλήθεια! Ηταν μικρός, δεν τον καταλάβατε? Αλλά αφού τρέχατε...
Δεν είπαν τίποτε ακόμη στις ειδήσεις...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Αγαπημένο dyosmaraki ξεχνάς πως δεν υπάρχει τηλεόραση εδώ σ αυτό το δάσος?
Ευτυχώς που εχω εσένα να μου ψιθυρίζεις αυτά που δεν μπορώ να μάθω
μοναχός...
Φιλάκι!!!

dyosmaraki είπε...

Αγαπημένε μου karaflokotsifa έχεις απόλυτο δίκιο!
Τι φυτό που είμαι!
Σαν πουλιά που να καταλάβετε σεισμό?
Οσο βρισκόμαστε στο ίδιο δάσος εσύ αν θες θα μου ψιθυρίζεις τα αερικά μυστικά και εγώ θα σου ψιθυρίζω τα μυστικά που μούμαθε η Καλλικατζαρελένη...
Μα νάτην πάλι με μαλώνει,μου λέει πως είμαι πολυλογάδικο φυτό.
Ο σεισμός λέει ήταν 5 Ρίχτερ και έγινε με επίκεντρο Μέθανα και Πόρο.
Πάω να μου πει περισσότερα....
Καλό σου απόγευμα αγαπημένε...
Κάπου εδώ θα τριγυρνώ...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@dyosmaraki σε βλέεεπω τσίου...