Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Χαμενος χρονος...

...κάποιες φορές αισθάνομαι τόσο ευάλωτος, γιατί νοιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που θα ήθελα ή αυτό που ίσως να έπρεπε να κάνω...Τότε νομίζω πως είναι καλύτερα να απομακρύνομαι απο τους άλλους, γιατί δεν θέλω να τους μεταφέρω την δική μου απόγνωση...την δική μου ήττα.
(σιγομουρμούρισε ο karaflokotsifas στη κουκουβάγια, που ακολούθησε το κοτσύφι όταν αυτό πέταξε μακριά από τα άλλα πλάσματα του δάσους)
-Μην είσαι τόσο αυστηρός karaflokotsifa με το εαυτό σου...εξάλλου νομίζω ότι αυτές οι σκέψεις δεν σε βοηθούν και τόσο...
-Ξέρεις....ποτέ δεν ήμουν αυστηρός με τον εαυτό μου...απαιτητικός...ναι είμαι,άλλα όχι αυστηρός.
Ίσως και γι αυτό κάποιες φορές να σφυρίζω αδιάφορα όταν όλα τα πλάσματα τρέχουν πανικόβλητα και κάποιες άλλες φορές,όπως τώρα που όλοι είναι μέσα στην τρελή χαρά,εγώ τα βλέπω όλα μαύρα και άραχνα!
Ξέρεις...σήμερα είμαι έτσι γιατί είδα να παίζουν λίγο πιο κάτω από δω καμιά ντουζίνα μικρά σπουργίτια...τόσο χαρούμενα, τόσο παθιασμένα.
Τα γέλια τους και τα παιχνίδια με έκαναν να χαμογελώ...με έκαναν να νοιώθω σαν μικρο πουλάκι.
-Και τι μ αυτό karaflokotsifa? Μη μου πεις πως μελαγχόλησες γιατί περάσαν τα χρόνια!!!
-Ξέρεις καλά πως δεν ειναι αυτό.
-Με το τσιγκέλι σου τα βγάζω σήμερα παλιοκότσυφα (είπε η κουκουβάγια προσπαθώντας να τον κάνει να γελάσει) θα μου πεις τι έγινε τελικά?
-Λίγο πιο κάτω ένα μικρο θλιμμένο σπουργιτάκι που κάθονταν μόνο του έβλεπε τα άλλα να παίζουν.
Το ρώτησα γιατί δεν παίζει με τα άλλα...με κόπο μου απάντησε θλιμμένα, πως δεν το έπαιζαν τα άλλα σπουργιτάκια...δεν το ήθελαν στα παιχνίδια και στην παρέα τους.
Τότε θύμωσα...το πήρα μαζί μου και το πήγα ανάμεσα στα άλλα σπουργίτια και τα ρώτησα γιατί δεν το κάνουν παρέα. Δεν υπήρχε βέβαια κανένας λόγος...τότε τους ζήτησα να πάρουν στην παρέα τους το μικρο θλιμμένο σπουργίτι μην μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυά μου...δεν θυμάμαι τι τους έλεγα...άλλα έπιασε!!! Σε λίγα λεπτά καθόμουν και κοιτούσα το μικρο σπουργιτάκι, να παίζει με τα άλλα και να γίνεται ένα μαζί τους στις φωνές και στα γέλια....
-Κατάλαβα...(είπε η κουκουβάγια)
-Δεν κατάλαβες καλά..μετά από λίγο ενώ είχα χαζέψει με τα καμώματα των σπουργιτιών, πέρασε από μπροστά μου ένα γέρικο σπουργίτι...ήταν τόσο γερασμένο που δεν μπορούσε να πετάξει καλά καλά. Έκατσε λίγο πιο κάτω από εκεί που καθόμουν και άρχισε να κλαίει...Πέταξα δίπλα του και το ρώτησα τι έχει...κι αν μπορώ να κάνω κάτι για να βοηθήσω.
-Και τι σου είπε? (ρώτησε η κουκουβάγια με απορία)
-Ότι αυτά ήταν δάκρυα χαράς,μα και λύπης. Χαράς γιατί ανάμεσα στα σπουργίτια που έπαιζαν ήταν το πιο μικρο μωρό του γιου του...και λύπης γιατί τώρα που συνέβαιναν όλα αυτά εκείνος ένοιωθε πως ήρθε η ώρα για να φύγει....
-Ετσι ειναι ο κύκλος της ζωής karaflokotsifa...το ξέρεις και πολύ καλα μάλιστα...τι σε κάνει τόσο σκεφτικό και θλιμμένο λοιπόν?
-Η ενδιάμεση πορεία φίλη μου...η διαδρομή από τα παιδικά χρονια στα τελευταία...Συνήθως τα παιδιά και οι γέροι μας προξενούν μια συμπάθια...τα παιδιά πολύ περισσότερο...ετσι δεν ειναι?
-Ετσι ακριβώς!!!
-Γιατί να μην νοιώθουμε ετσι και στην ενδιάμεση διάρκεια της ζωής τότε?
-Εννοείς στα χρονια που υπάρχουν από τα παιδικά έως αυτά του γήρατος ε?
-Ναι...αυτό το μικρο παιδάκι που μας προξενεί τόσο μεγάλη συμπάθεια σήμερα,σε λίγα χρονια θα ειναι ένας ενήλικας που θα μας αφήνει παντελώς αδιάφορους...μεχρι να φτάσει στα χρονια της τρίτης ηλικίας. Ίσως αν τον δούμε τότε να νοιώθει αδύναμος να νοιώσουμε και πάλι στοργή,συμπάθεια για αυτόν...δεν ειναι κρίμα ?
-Μεγάλο κρίμα karafflokotsifa.
-Ακόμα μεγαλύτερο για μας καλή μου φίλη.
-Τώρα καταλαβα karaflkotsifa...τώρα καταλαβα ακριβώς!!! Τι μπορεί να κάνει και τι να πει κάποιος φίλε μου γι αυτό?


-Τσίου...και πάλι τσίου!!!!

80 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν χωρανε λεξεις εισαι...ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Να το ρωτήσει:
-"Θάθελες να μείνεις, έτσι
για εκατό χρόνια?"
-" Αν , όχι, τότε δεν έχεις τίποτε να χάσεις, αν δοκιμάσεις..
Αν δεν σ'αρέσει, δοκίμασε τότε μόνος σου να βρείς κάτι άλλο."
-"Όλοι όσοι παίζουν, έτσι ξεκίνησαν κι'αυτοί"

- Τα ξαναλέμε, θα ξαναπεράσω !
-)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Τα πράγματα είναι απλά: Η δύναμη αποτελούσε και αποτελεί αιτία φθόνου και φόβου.
Το αδύναμο δεν είναι ανταγωνιστικό.
Γι'αυτό και το συμπαθούμε εύκολα.
Στη φύση πάλι, το αδύναμο είναι περιττό, και το δυνατότερο επιβιώνει.
Γιατί η φύση ΔΕΝ λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τον εαυτό της.
Δεν είναι τόσο ηλίθια όσο εμείς, βλέπεις!

o βασιλιάς του δάσους είπε...

kale mou kotsifako...

oloi exoume ena adio potiri stin kardia mas...
kai oloi anarotiounte pos 8a gemisi apo agapi.

to mistiko einai pos otan gemisis ton alon ta potiria..
tote anakaliptis pos eisai i pigi tis agapis...
ma pios simera megalos einai san ta paidia???


oloi gia tin agapi milane...

ma oloi tous mona spourgitakia zoune..

san ta asteria ston ourano.

pou maxonte na lampoun pio poli apo to diplano....

pexoun me ta fota tis agapis tous ,
xoris na vlepoune pos katikoun se nekrous planites.

eftixos omos i agapi frontise kai mas estile to dasos sou..
kai mas sintrofevei me tis ali8ies tis sofes...

pos iparxoun kai an8ropoi.

tin agapi mou stin omorfi parea sas...

dasenia filia kotisfako mou kai den se ksexnw...

ergazwme gia ta onira twn spoyrgitiwn sou.

kali kai evlogimeni imera se olous sas.


tsiouuuuu!!! :)

Alkmini είπε...

καλη σου μερα κοτσιφακο μου
καλη και ομορφη μερα σου ευχομαι.

cynical είπε...

Καλημέρα karaflokotsyfa. Έτσι είναι, συμπαθούμε τους αδύναμους γιατί δεν κινδυνεύουμε από αυτούς και επειδή τους ειμαστε απαραίτητοι. Να εισαι καλά.

dyosmaraki είπε...

Αγαπημένε μου κοτσυφάκο
Κάθε ηλικία έχει τη δική της χάρη. Το σημαντικότερο είναι να ζούμε αυτήν την ηλικία και να συμβαδίζουμε με αυτήν.
Κάποτε συμμετείχα σε ένα πρόγραμμα με παιδάκια. Ενα από αυτά όπως στο δικό σου παράδειγμα καθόταν έξω από τον κύκλο και δεν έπαιζε με τα άλλα παιδάκια. Εγώ του μίλαγα διαρκώς και το ενθάρρυνα να μπει στον κύκλο. Εκείνο δεν ερχόταν. Ωσπου μια έμπειρη παιδαγωγός μου είπε "άστο". Οταν νοιώσει εκείνο έτοιμο τότε θα πλησιάσει. Ετσι κι έγινε...
Καμιά φορά απομακρυνόμαστε από τους ανθρώπους για διάφορους λόγους δικούς μας. Μοναχοί μας όμως θα ξαναμπούμε στον κύκλο των άλλων. Οταν θα είμαστε έτοιμοι.
Και όταν κανείς γεράσεις θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ταξιδέψει σε άλλους κύκλους, εκείνους στους οποίους κανείς δεν μπορεί να τον συντροφέψει.
Γιατί κάθε άνθρωπος μοναχός του έρχεται σε αυτόν τον κόσμο και μοναχός του φεύγει....Αρκεί να είναι προετοιμασμένος για όλα...για την κάθε στιγμή...

Πολλά δυοσμαροφιλάκια....

marilia είπε...

Όχου το, μωλέ, το κοτσυφάκι μου! Μην είσαι θλιμμένο, κατσουφάκι...

γλυκό γλυκό σνουποφιλάκι.
Καλύτερα τώρα; ...:)

ceralex είπε...

Είναι που μάλλον νιώθουμε εμείς άσχημα για τον ηλικιωμένο άνθρωπο. Κρίνουμε για κάτι που δεν μας έχει συμβεί ακόμα και μας τρομάζει, αγνοώντας τη σοφία και την εμπειρία του, τις απολάυσεις της ζωής του τα πάθη και τα λάθη του. Η λύπη μας προκαλείται γιατί είναι πιο αδύναμος από μας.
Για ένα παιδί νιώθουμε πάντα καλά! Είναι γιατί βλέποντάς τα, βλέπουμε πάντα ένα κομμάτι του εαυτούς μας που κάποιοι δυστυχώς το ξεχνούν. Συν- πάσχουμε γιατί περάσαμε αυτό το στάδιο. Ναι τα συμπαθούμε, μας γεμίζουν...

στοργή και συμπάθεια καλό θα ήταν να νιώθουμε όλοι για όλους ανεξάρτητα ηλικιών.

με πήρ μπάλαε?? σταματώ

Τσιου και πάλι τσιου αγαπητέ κοτσυφα μου

Unknown είπε...

Αγάπη κοτσίφι μου, αγάπη. Αυτό μπορεί να κάνει και να πει για όλες τις ηλικίες. Τότε δεν θα μας αφήνει αδιάφορους ο ...πλησίον, γιατί αυτό εννοείς. Τα παιδάκια και οι γέροι, να το πω ή θα γίνω κακιά? Τονώνουν τον εγωισμό μας, μας κάνουν να αισθανόμαστε δυνατοί...Τον ενήλικο τον αποφεύγουμε λίγο από φόβο. Η αγάπη τα καλύπτει αυτά!
Φιλάκια καλό μου πουλί!

Kwlogria είπε...

Φοβερός! Και φίλος μου! Και καλός! Να είσαι καλά!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μωρέ καλά τα λέει ο κότσυφας!
Αυτό το μικράκι που σήμερα μάς γεννά τρυφερά αισθήματα μπορεί αύριο να είναι ο χειρότερος ανταγωνιστής ή εχθρός μας! Κι όταν πάλι γεράσει, και συνεπώς γίνει ακίνδυνο, θα μας ξαναγεννηθούν αισθήματα συμπάθειας για κείνο...

Skouliki είπε...

το να εισαι κοινωνικος και αποδεκτος απο το κυκλο σου σε οποια ηλικια και να αναφερεσαι ειναι ενα απο τα πιο σημαντικα αλλα καιπολυπλοκα πραγματα .. η κοινωνικοτητα φερνει και ψυχολογικη αναταση....

Δεν θελω να μιλησω προς το παρον για τα κριτηρια κτλ διοτι αυτο ειναι μια μεγαλη ιστορια

φιλια

Nikos Lioliopoulos είπε...

πολύ όμορφο κείμενο Κότσυφα. Το σπουργιτάκι σου μου ξύπνησε κάποιες θλιβερές αναμνήσεις της δικής παιδικότητας .
Εντελώς συμπτωματικά σήμερα ένιωσα και εγω αυτό που ένοιωσες...εσυ για το σπουργιτάκι, βλέποντας ενα μοναχικό παιδι...

gremiii είπε...

Μου θύμισες ένα πολύ συγκινητικό βιβλιαράκι (όχι μόνο για μικρά παιδιά), από εκδ. Δωρικός, του Shel Silverstein, "Το δέντρο που έδινε" (The Giving Tree).
Να το βρεις, είναι απίστευτο.

marilia είπε...

gremiii, πράγματι δυνατό βιβλίο. Αν δεν το βρει εύκολα, του το δανείζω εγώ. Με την "υποχρέωση" να το επιστρέψει ο ίδιος στην Κρήτη! ;)

σνουποφιλάκια!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Κοτσυφάκο μου,
ΤΡΥΦΕΡΗ ΜΟΥ ΨΥΧΟΥΛΑ,
γιατί πεσιμιστική διάθεση ψυχή μου;
Δεν ειναι κρίμα κι' άδικο να ζαλίζουμε από τώρα το κεφάλι... και είναι και καλοκαίρι....


Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Ο/Η Ανώνυμος

Χαλάς το προφίλ μου Ανώνυμε...δεν
ειμαι άνθρωπος...κότσυφας ειμαι

χααχαχα!!!

τσίου???

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Σπίθας

Το θέμα εινα να μπορέσει
να αποφασίσει κανείς μόνος
του Σπίθα μου
Αν και ορισμένα πράγματα
αλλιώς τα έχουμε και αλλιώς
τα θέλουμε.

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ o vasilias tou dasous

Ο δρόμος μακρύς και τα εμπόδια πολλά
Η αγάπη και η αθωότητα των παιδιών
φεύγει...και τοτε ο άνθρωπος ξεχνάει
πως αυτός ο ίδιος ειναι το παιδάκι εκείνο που κάποτε έπαιζε και γελούσε
Αγαπούσε και περίμενε να μεγαλώσει
για να γίνει σαν τον μπαμπά του η
την μαμά του.
Και στην προσπάθειά του αυτή
αρνήθηκε για πάντα το παιδί εκείνο
και μαζί μ αυτό έχασε την ίδια του την ταυτότητα

Καλή δύναμη σε οτι κάνεις
και καλή επιτυχία

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Aliki

Αν και καθυστερημένα ευχαριστώ
πολύ Aliki μου
Καλό σου απόγευμα

τσίου!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ cynical

Καλησπερα cynical...
Ετσι ειναι άλλα δεν
θα έπρεπε ο άνθρωπος
να κυνηγάει την ουρά του
Αυτό ειναι προνόμιο των
σκυλιών

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ dyosmaraki

Αγαπημένο μου Δυοσμαράκι η κάθε ηλικία εχει την χάρη της και πρέπει να την
ζούμε με την καρδιά μας
Ωστόσο η γνώμη μου ειναι ότι δεν
πρέπει να θάβουμε το παιδί που κάποτε
υπήρξαμε για να προχωρήσουμε
Αυτό ίσως γινεται απο τους περισσότερους στην προσπάθειά τους να μεγαλώσουν
Αποβάλουν το παιδί απο αυτούς και υιοθετούν προσωπικότητες ξένες
Καθημερινά αλλάζουμε μέσα απο τις εμπειρίες και την φθορά του χρόνου
Ας μην ξεχνάμε ότι το παιδί που κάποτε
έπαιζε και γελούσε χάθηκε, γιατί εμείς το διώξαμε
Ας ωριμάσουμε και ας απολαύσουμε την ζωη
Και όπως πολύ σωστά είπες ας φύγουμε γεμάτοι και ικανοποιημένοι, χωρίς φοβίες για τον συνάνθρωπο χωρίς εμμονές και ανταγωνισμούς

πολλά κοτσυφοφιλιά

τσίου!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ marilia

χαχαχα

Τώρα Μαριλίτσα μου ειμαι
πολύ πολύ καλύτερα
Σ ευχαριστώωωωωωωωωωω

κοτσυφοφιλί

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ ceralex

Αυτό ακριβώς!!!!!!!!!
Τι να σου απαντήσω τώρα ε?????
χαχαχαχα

φιλάκι κοτσυφένιο

τσίου!!!!

Mar Mak είπε...

Δεδομενης της περιοδου που περναω τωρα ... Θα σου ελεγα ενα πραγμα ... Μην το πολυαναλυεις ... Ζωη ειναι θα περασει !!! Και μην το δεις απαισιοδοξα , παρε τη θετικη το πλευρα !

Τσουφ τσουφ
Μ.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Lily

Αγάπη...η λέξη κλειδί
Άλλα σήμερα ειναι τόσο
δυσεύρετη που κινδυνεύει
με εξαφάνιση
Ζούμε σε εναν κόσμο
εγωιστικό δυστυχώς
Αγάπη......πολύ σωστά

τσίου!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ kwlogria

Ευχαριστώ ευχαριστώ ευχαριστώ
είσαι γλυκααααααααααααααααααα

τσίου!!!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Ασκαρδαμυκτί

Ανταγωνιστής....η λέξη κλειδί
νο 2 εκεί ειναι η αρχή του
προβλήματος?
Ανταγωνισμός λέξη καθημερινής χρήσης

Ασκαρδά μου αυτό ειναι και το
πρόβλημα μεταξύ των σπουργιτιών
που δεν έπαιζαν τον μικρο...ανταγωνιστή
τους να υποθέσουμε ε?
Σκληρός ο κόσμος και των παιδιών

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ skouliki

Σκουλικάκι μου ίσως σε
καλύψω λέγοντας πως: ζούμε
στον βαθμό που επικοινωνούμε...

κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Nikos.Lioliopoulos

Νίκο μου...ετσι νοιώθω όταν
βλέπω ένα παιδί αφηρημένο
με το βλέμμα του κολλημένο
κάπου τι στιγμη που το μοιαλουδάκι
του τρέχει σε κάτι που κάθε άλλο
παρά χαρά του φέρνει...


καλό σου απόγευμα

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ gremiii

Μωρέλι μου συναισθηματικό και
τρυφερό μου μωρέλι...
Που ακόμα και όταν τα χώνεις καπου
βγαίνει μια στοργή γι αυτόν που του
τα χώνεις
Νομιζω οτι εχω δει κάπου
μια ιστορία με εικόνες του βιβλίου
αν μιλαμε για το ίδιο
Θα μου το δώσει η Μαριλίτσα μας
και της το πάμε στην Κρήτη μετά...
Τι λες?


κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ marilia

Μαριλίτσα μου σε τρελό και
σε μικρο μην τάζεις...κι εγώ
ξέρεις δεν ειμαι μικρός...
χαχαχαχαχα

τσίου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

Γλαρένια μου...τι να πω?
Κάπου είδα ένα μικρο αγόρι
σε μια στιγμη αφαίρεσης και
ειδα στα μάτια του βάρος μεγάλου
ανθρώπου
Αυτό με έκανε ετσι...

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!

Mar Mak είπε...

εγω γιατι δεν εχω απαντηση ?

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

Τρελοκόριτσο!!!!
Μικρο παιδί για πανταααααααα

χαχαχαχα

Μας την έσκασες σήμερα!!!!

Όλα καλα?

κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!!

Mar Mak είπε...

Δεν το πιασες καλα ;) οχι μικρο παιδι ... Αμυαλη εφηβος .....

Δεν σας την εσκασα κουτσαθηκα !

Ολα καλα ....

bagie είπε...

Καλο κοτσυφακι παντα αγαπη να εχεις στην καρδια σου και σιγουρα την εχεις και μια μερα θα ανταμιφθεις...Εκανες ενα μικρο πρωσοπακι να ξαναγελασει και ειμαι σιγουρη πως δεν θα σε ξεχασει οσα χρονια και να περασουν..
φιλακια ξωτικα!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

χαχαχαχαχα

τώρα στην έσκασα εγω

τσίου!!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

Κι εγω τι ειπα?
Τρελοκόριτσοοοο κάθισε καλα

τρελοκόριτσο... είπα...καλα το καταλαβα

χαχαχα

Το ξέρω οτι δεν έγινε εσκεμμένα
Άλλα μας την έσκασεςςςςςς

χοχο!!!

Αυτό που μετράει ειναι ότι
είσαι καλα!!!

κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ bagie

Καλό μου ξωτικό εχω μια
καλή επικοινωνία με τα
παιδιά και αυτό με βοηθάει
να παραμένω κι εγώ παιδί
Η γι αυτό εχω καλή επικοινωνία????

Καλό σου απόγευμα ξωτικούλι μου

κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!!

Mar Mak είπε...

Χεχεχε και βεβαια ΔΕΝ θα κατσω καλα !

Κοιτα ακομα κι ετσι καλα ειμαι !

Το μονο που με τσαντιζει σημερα ειναι πως θελω να βγω και δεν βρισκω την καταλληλη παρεααααααααα γκρρρρρρρρρρρρρρρρρ

Οσο για το πρωινο ... Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο στεναχωρηθηκα ... :(

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

χαχαχαχα

Ετσι σε θέλωωωωωωω χαχαχα
Κι εγω στεναχωρήθηκα ...
Ασε που δεν θυμάμαι αν φιληθήκαμε στο
ραντεβού...αν οχι μόνο εμείς δεν
φιληθήκαμε όλους τους άλλους τους φιλήσαμε
χαχαχαχαα


τσίου!!!!!!!!!!

Mar Mak είπε...

Eτσι ακριβως ειναι ! Αφου δεν καταλαβα ποτε σταματησες το ταξι καιποτε μπηκα μεσα ! Καλε μπας και ηθελες να με διωξεις ????

Παντα ετσι ειμαι και ακομα που εισαι !

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

χαχαχαχα

ούτε την Sally φιλήσαμε αν θυμάμαι
καλα
Μα δεν είδες τι έγινε στο τέλος?
ολα μαζί...κινητά ταξί ... χέσαμε
την μπάλα!!!
χαχαα

Ε όχι και να σε διώξω βρε...πως σου ήρθε αυτό?

Να .... κοτυφοφιλάκια

χαχαχαχα

τσίου????????

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

ΧΑΧΑΧΑΧΑ

χέσαμε την μπάλα χαχαχα

Συγνωμη ... χάσαμε την μπάλα ήθελα να πω
Είδες τι μου εκανες?
χαχαχα

ξανα τσίου!!!!

Mar Mak είπε...

Χαχαχαχαχαχαχ οχι οχι μια χαρα τα λες οντως τη χεσαμε ! Εγω δεν εκανα τιποτα - ουτε τοτε ουτε ακομα και τωρα ! Και που 'σαι ακομα δηλαδη !! Χαχαχαχαχααχαχαχ !

Λοιπον σε αφηνω κι εγω να πλακωσω τα τηλεφωνα ... Αλλιως με βλεπω σπιτι και δεν μου αρεσει καθολου μα καθολου η προοπτικη !

Σμουτς διαδικτυακα !

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

Άντε άντε ακόμα δεν κανόνισες
τιποτα?

καλα να περάσεις

κοτσιφοφιλάκια

τσίου!!!!!!

Mar Mak είπε...

Βαρεθηκα και το παρατησα - δεν θα κατσω να σκασω κιολαςςςςς ! Χαχαχαχχαα

Κι εσυ καλα να περασεις !

Σμουτς

Aura είπε...

Έτσι πιστεύω κι εγώ..
Όλοι πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε όλους με την ευαισθησία που συμπεριφερόμαστε στα παιδιά(ακόμα κι όταν και οι ίδιοι δεν το ξέρουν).
Αυτό πιστεύω πως είναι το μυστικό.

:))

Tσίου τσίου!!

Nikos Lioliopoulos είπε...

Το θλιμμένο σπουργιτάκι σου αποτέλεσε αφορμή αλλά και παρότρυνση για τη δική μου αποψινή ανάρτηση . Σε ευχαριστώ.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Aura

Aura αυτό ειναι το μυστικό
Και να συμπληρώσω αν μου επιτρέπεις
στα παιδιά πρέπει να συμπεριφερόμαστε
με σεβασμό οπως στους μεγάλους
Ολοκληρώσαμε νομίζω το μυστικό ετσι?
Δεν ξέρω βέβαια εάν συμφωνεις

καλό σου βράδυ καλή μου

τσίου!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Nikos.Lioliopoulos

Νίκο μου με τιμά αυτό που λες
Έρχομαι από εκεί να διαβάσω
την σημερινή σου ανάρτηση
Να είσαι καλα φίλε μου

τσίου!!!!

Side21 είπε...

Υπάρχει λύση ...
"Να μείνουμε πάντα παιδιά"
Την καλημέρα μου ...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Side21

Αυτό λέω κι εγω ευτυχώς
όχι μόνο εγώ
Το θέμα ειναι να μην
το ξεχνάμε και να το
δουλεύουμε κάθε μέρα

καλό σου βράδυ

τσίου!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

αν υποπτευτώ ότι δεν βγήκες
έξω, θα ξεπουπουλιαστώ μόνος μου

χαχαχαχα

τσίου!!!!!!

Mar Mak είπε...

Κοιτα στη βραση κολλαει το σιδερο ... Οταν περασει ημιωρο ξενερωνω , τι να κανω . Απλα πραγματα βρε παιδι μου "ναι,οκ,τι ωρα" ... Οποτε αν και βρηκα παρεακι και μαλιστα ακρως θελκτικο,το αφησα γιατι επαιζε ημιωρο στη μεση ... Μην ξεπουπουλιαστεις ομως περασα μια χαρα και στο σπιτακι μου ηρεμα και χαλαρα !

Τις καλημερες μου :):)

fractal είπε...

Υπέροχο το κελάϊδημά σου φίλε. Συγκίνησε ακόμα και ένα fractal. Το πέρασμά μου από τη γειτονειά σου ήταν έκπληξη. θα έρχομαι συχνά. Στην αυλή μου μαζεύονται πολά σπουργίτια. Από τις γύρω ταράτσες οι γάτες τα παραμονεύουν και τις απομακρύνω εκτοξεύοντας νερό. Πέρνουν δρόμο λες και τους εκτοξεύω Υγρό Πυρ. Μερικά σπουργίιτια έχουν και όνομα. Μπορεί να σου τα συστήσω.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ LoRy

Μονη στο σπίτι?
Καλό μου ακούγετε
Κάπου κάπου επιβάλετε
θα έλεγα

καλήμερα LoRy

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ fractal

Είναι μεγάλη η χαρά μου
όταν γνωρίζω πλάσματα που
αγαπάνε τα πουλάκια χωρίς
να τα περιορίζουν σε κλουβιά
Θέλω να μου γνωρίσεις τους
φίλους σου...θα ειναι χαρά μου

τσίου!!!!!!!

eva είπε...

Γιατί, κοτσυφάκο μου, μελαγχόλησες; Δεν είναι μέρος της ζωής κι αυτό; Σάμπως, δεν περάσαμε από κει; Ξεχνάς πώς λαχταρούσαμε μικροί να μεγαλώσουμε; Πώς επαναστατούσαμε στο άκουσμα της φράσης "δεν ξέρεις, είσαι μικρός εσύ" ή "όταν μεγαλώσεις θα κάνεις ότι θέλεις";
Και τώρα που μεγαλώσαμε... κάνουμε άραγε ότι θέλουμε; ξέρουμε;
Τίποτα δεν ξέρουμε... απλώς οδεύουμε μέχρι να κλείσει ο κύκλος.. μέρος της ζωής κι αυτό.

Χαμόγελο, εντάξει;

Φιλιά

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ evaggelia-p

Τα ξέρω γι αυτό μελαγχόλησα
Το χαμόγελο ειναι το αντίδοτο
για ολα τελικά...θα ακολουθήσω
την συμβουλή σου

κοτσυφοφιλιά

τσίου!!!!!

by G είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
by G είπε...

Εύχομαι στιγμές ρομαντικές σε όλες
και όλους τους φίλους του δάσους
Ας γεμίσουμε εικόνες καλέ μου
karaflokotsifako και ας περιμένουμε
την επόμενη μεγάλη πανσέληνο του Αυγούστου να έχουν πραγματοποιηθεί ολα όσα θέλουμε

φιλιά

fractal είπε...

Καραφλοκότσυφα Πολύ ευχαρίστως να σου γνωρίσω τους φίλους μου και όχι μόνο. Απαραίτητη προϋπόθεση να έρθεις στο χωριό μου....Και να βγάλεις την ταλαιπωρία της λεκτικής επαλήθευσης

gremiii είπε...

Μπράβο βρε marilia!!! Καραφλοκοτσιφάκο μου, να το δανειστείς όπως και δήποτε.
Α, ρε Κρήτη!
Αααααα!!!
Φιλί μωρέλι!

KitsosMitsos είπε...

Ποιος ορίζει όμως τον χρόνο σα χαμένο; Εμείς και μόνο εμείς! Από κει και πέρα, τα υπόλοιπα περιττεύουν!

Ανώνυμος είπε...

περιμενουμε κατι καινουριο!

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

αχ κοτσιφάκο ξέρεις πολύ καλά πόσο με βασανίζει αυτό το τέλος...
όσο για τον το πρώτο σχόλιο που σου άφησε ο ανώνυμος και είπε πως είσαι άνθρωπος του το επιβεβαιώνω εγώ. Και ας μη θες να σου χαλάσουμε το προφιλ.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ by G

Αυτές ειναι ευχές!!!
Μήπως να οργανώναμε
κάτι για την Αυγουστιάτικη
πανσέληνο????


κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ fractal

Στο χωριό σου θα έρθω και πάλι
Την λεκτική επαλήθευση αν
και με κουράζει, αν και το εχω
σκεφτεί να την βγάλω δεν το βλέπω
προς το παρόν...

τσίου!!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ gremiii

Μωρελι αν το δανειστώ
θα το πάμε πίσω μαζί
στην Κρήτη μετά???
χαχαχαχα

Α ρε Μυτιλήνη
ααααααααα!!!!
χαχαχαχα

κοτσυφοφιλιά

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ KitsosMitsos

Πολυ σωστά Κιτσομήτσο μου
Αλλα οταν δοθεί ο ορισμός
του χαμένου χρόνου συνήθως
ειναι αργα...
καλο σου βράδυ φίλε μου

τσίου!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Ο/Η Ανώνυμος

Ο χρόνος ειναι σύμμαχος η αντίπαλος
ανώνυμε?
Για μένα και τα δυο
Όταν δεν εχω κάτι να πω δεν γράφω
Βέβαια κάποιες φορές εχω άλλα δεν
μπορώ...
Θα επανορθώσω για τον...χαμένο χρόνο

κοτσυφοφιλώ σε

τσίου!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ

Καλή μου κλωστούλα με κάνεις και
κοκκινίζω...
Ξέρεις νομίζω οτι αυτό που πρέπει να
δώσουμε βάση ειναι η ενδιάμεση περίοδο της ζωης μας.

Στην αρχή...στα παιδικά μας χρονια
ολα ειναι μαγικά.
Υπάρχουν βέβαια κι εξαιρέσεις...δυστυχώς
Το τέλος νομίζω πως ολοκληρώνετε βάση
της ενδιάμεσης πορείας μας
Αυτής που οι περισσότεροι προσπερνάμε
σκορπώντας το σώμα και το μυαλό μας εδώ κι εκεί

Λες και εχει ουσία πόσα χρήματα θα έχει
κάποιος στην τσέπη την ωρα που θα πεθάνει ή αν μένει στο Περιστέρι η στο Ψυχικό
Μεγάλη κουβέντα καλή μου
Κάποια στιγμη θα την συνεχίσουμε ελπιζω
Καλό σου βράδυ


κοτσυφοφιλάκια

τσίου!!!!!!!


υγ
Περαστικά σου..ελπιζω να ειναι κάτι επιπόλαιο...

marilia είπε...

αρφ! ααααααααααααααααρφ!
αρφ πολύ, λέωωωωωωωωωω!!! :):)

μμμμμμμμμματς!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ marilia

Μαριλίτσα μου????
Ευχαριστωωωωωω

κοτσυφιφιλάκι

τσίου!!!!

fpboy είπε...

Εγώ θα κρατήσω την φράση που λέει
''ας μην είμαστε τόσο αυστηροί με τον εαυτό μας''.
Όλα θα πάνε καλά!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ fpboy σε καλωσορίζω στο δάσος μας
Αυτό που λες ειναι ορθό και το εχω υιοθετήσει
Ελπιζω να εκανες κι εσύ το ίδιο και με την ομάδα μας στους δύσκολους καιρούς
χαχαχαχαα

τσίου!!!!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
δεν χωρανε λεξεις εισαι...ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

@ΑΝΩΝΥΜΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.....ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ....ΠΟΥΛΙ ΕΙΜΑΙ!!!!

τσιου??? :)