Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Αλλαγή εδώ και τώρα...


....μόνο αυτό θα μας σώσει,είπε δυνατά την σκέψη του και την άκουσαν στα πέρατα του κόσμου ... έτσι απλά...μαγικά.
-Τότε κατάλαβε πως δεν ήταν μόνος του karaflokotsifa? (ρώτησε η παπαγαλίνα)
-Όχι...τότε αποφάσισε να δώσει την μάχη του. Να ενώσει τις δυνάμεις του με όποιον ήθελε να πολεμήσει μαζί του για τα ίδια ιδανικά.
-Έγινε πόλεμος δηλαδή karaflokotsifa? (ρώτησε η τσουκνίδα με φωνή τρεμάμενη)
-Ο πόλεμος είχε αρχίσει πολύ πριν...τότε θα δίνονταν οι σημαντικότερες μάχες όμως...και όλοι τους ήταν έτοιμοι για ξεσηκωμό...όλοι ήθελαν αλλαγή και κάποιοι θα τολμούσαν να βάλουν τα στήθη τους μπροστά.
-Έτσι δεν γίνετε πάντα karaflokotsifa? (ρώτησε η τσουκνίδα το κοτσύφι)πάντα κάποιοι κάνουν την αρχή και αυτούς θυμάται ο ιστορικός.
-Τις περισσότερες φορές την ιστορία την γράφουν όπως τους συμφέρει φιλενάδα (είπε ο κότσυφας)
αυτή τη φορά, θα την έγραφαν μόνοι τους για να είναι σίγουροι...η θα πέθαιναν πολεμώντας.
-Μόνο έτσι είσαι πλάσμα ελεύθερο...και ζωντανό ούτως η άλλος (είπε η κουκουβάγια κουνώντας το κεφάλι της)
-Και τι έγινε τελικά karaflokotsfa? (ρώτησε ο παπαγάλος)μεγάλος χαμός? Έπεσαν πολλά κορμιά?
-Όχι φίλε μου...αυτό που έπεσε ήταν οι...μάσκες
-Δηλαδή? (ρώτησαν όλοι σχεδόν με μια φωνή)
-Το δυσκολότερο όλων ήταν να βρεθεί μια επικοινωνία...μια συνεννόηση με αυτούς που ήθελαν και μπορούσαν...
Γιατί πολλά πλάσματα δεν μπορούσαν να ελευθερωθούν απο το καθεστώς, διότι κάποιοι είχαν πάρει κομμάτια απο την πίτα και οι περισσότεροι από αυτούς τα ψίχουλα και ήταν δύσκολο να .... ξεβολευτούν οι πολλοί και να δώσουν την πίτα πίσω οι λίγοι.
-Και πως το κατάφεραν αυτό? πως έπεσαν οι μάσκες? (ρώτησε ο παπαγάλος)
-Αλλάζοντας τους κανόνες φίλε μου...αλλάζοντας τους κανόνες.

6 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Καμιά φορά αυτό που κρύβεται κάτω από τις μάσκες είναι πολύ χειρότερο!...όμως δεν παύει να είναι αληθινό κι αυτό μετράει περισσότερο,κοτσιφάκο μου.

Καλησπέρα με φιλί τσιουιστό! :)

Άστρια είπε...

Ω πια...! πότε θα αλλάξουν αυτοί οι κανόνες ...;! Πόσο θα περιμένει, πόσο θα ανέχεται κανείς ακόμα;;;;
Μα και πώς θ' αλλάξουν; Θα το αφήσουν οι βολεμένοι που είναι και οι πιο ισχυροί; μήπως οι άλλοι (οι μη βολεμένοι) είναι πιο ισχυροί και δεν το ξέρουν;;;
Με όλα αυτά τα ερωτήματα φεύγω από το δάσος σήμερα..

Σε φιλώ καλέ μου φίλε,
Τσίου και αστερόσκονη,
για να ονειρευτούμε λίγο ελπίδα
το Σ/Κ:)

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@η ψυχη μου το ξερει
Oxι καμια φορα....τις περισσότερες
φορες ψυχούλα μου...
κοτσιφοφιλώ σε

τσιου

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Άστρια καλη μου φιλη!!!
Καλησπερα
Αυτο το δάσος εχει αναγκη την αστεροσκονη σου,οπως και την ελπίδα

Νομιζω πως είμαστε πιο δυνατοί
αλλα....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Υπάρχει και το εξής σενάριο: απ' τις πολλές μάσκες που έχουμε φορέσει, να έχει χαθεί το πραγματικό πρόσωπο...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

@ Ασκαρδαμυκτί
Και ειναι το πιθανότερο σενάριο για
πολλούς Ασκαρδά μου...δυστυχώς

χωρίς τσίου :)