...μέρα με την μέρα έχανε τις δυνάμεις που είχε αποκτήσει με τόσο κόπο....έχανε την θέση του απο την κλίμακα και όμως...δεν τον ένοιαζε καθόλου.....είχε βλέπεις αλλού το μυαλό του...ετσι ο νους αδυνάτισε και η λάμψη έγινε φως...και κάποια στιγμή το φως έσβησε.
-Έσβησε??? Εντελώς??? (ρώτησε η τσουκνίδα)
-Δυστυχώς όχι...άλλα με το φως που του έμεινε έφτανε ίσα ίσα για να μην σκοντάφτει..... και κάπου κάπου...δεν έφτανε ούτε γι αυτό.
Τότε ανακάλυψε πως ήταν ξανά χωρίς δυνάμεις...και τις είχε ανάγκη περισσότερο απο ποτέ.
Ωστόσο δεν το έβαλε κάτω.
Αποφάσισε να παλέψει με οτι είχε...και να προσπαθεί παράλληλα να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν παλιά....με οτι αυτό συνεπάγεται....
-Και τα κατάφερε karaflokotsyfa? (ρώτησαν ταυτόχρονα η τσουκνίδα με τον παπαγάλο)
-Τσίου....
6 σχόλια:
Τα κατάφερε... :) τσίου!
φιλάκι...γλυκό,κοτσιφάκο μου!
@η ψυχη μου το ξερει
Ψυχούλα μου...με χιλια ζορια :)))
Στη ζωή αυτό που ...
αξίζει όπως και σ' όλα
τα ταξίδια είναι η ίδια η διαδρομή ...
μιας και το τέρμα είναι σ' όλους γνωστό !!!
Ας την απολαύσουμε λοιπόν με όλα
τα θετικά και τ' αρνητικά της ...
Κι ας προσπαθήσουμε να βρούμε απάντηση
σ' όσο περισσότερες απορίες μπορούμε !!!
Εύχομαι μια χαρούμενη Άνοιξη
φίλε μου ... Τσίου !!!
@Side21 τα λόγια σου αντηχούν σαν ευχη
Καλή άνοιξη !!!!!
Καμιά φορά φτάνοντας στο τελευταίο σκαλοπάτι εκεί που δεν έχει πολύ φως.. εκεί αρχίζει και φέγγει άλλο φως πολύ πιο δυνατό που δεν ξέραμε ότι υπάρχει. Έτσι δεν είναι σοφό κοτσυφάκι;
@ Άστρια καλη μου :)
Σ αυτο ελπίζω...σ αυτο
κοτσυφοφιλώ σε
τσιου!
Δημοσίευση σχολίου