Μπορώ να κάνω κι αλλιώς?

Όχι δεν μπορώ...πως θα μπορούσα να αρνηθώ μια πρόσκληση σε ένα παιχνίδι, όταν αυτή έρχεται από την αγαπημένη μου ψυχούλα!!! και από το τρελοκομείο την mad2luv ?
Επίσης σκέφτηκα ...πως θα μπορέσετε να συνεχίσετε την ζωή σας όλοι εσείς χωρίς να μάθετε:

10+1 άχρηστες πληροφορίες για μένα? ? ?


1. Έχω να σκυλάκι τον Ρούντι (δεν το βάφτισα εγώ,το πήρα όταν ήταν δυο μηνών βαφτισμένο) δέκα χρόνια περίπου, αγαπιόμαστε τρελά και είναι η μεγάλη αδυναμία του γιου μου!!!


2. Είμαι παναθηναϊκός άλλα στο γήπεδο δεν πάω γιατί τις μέρες των αγώνων εγώ δουλεύω


3. Ξέρω να οδηγώ από τα δώδεκα χρόνια μου, άλλα δίπλωμα οδήγησης ακόμα δεν έχω βγάλει


4. Μου αρεσει ο λευκόχρυσος και το ασήμι και δεν φοράω ποτέ κίτρινο χρυσό.


5. Σε τρακάρισμά μου με μηχανή το 1983 τραυματίστηκα σοβαρά και έκανα αφαίρεση σπλήνας.
Ωστόσο από τότε κι ενώ οι γιατροί μου είχαν πει πως θα αρρωσταίνω συνέχεια, έχω πάθει ανοσία και δεν αρρωσταίνω σχεδόν ποτέ.


6. Έχω να πάω στο νησί που κατάγομαι την Λέσβο δέκα χρόνια, αν και θέλω να πάω, κάθε χρόνο το αναβάλω για τον επόμενο!


7. Εδώ και 6 χρόνια πάω κάθε καλοκαίρι στην Λευκάδα που είναι το νησί της γυναίκας μου (χαχαχαχαχα)


8. Σε όλη την ενήλικη ζωή μου, μέσο όρο έχω 65 + - κιλά και μπορώ να τρώω όσο και ότι θέλω
χωρίς πρόβλημα.


9. Είχα πολύ μακρύ μαλλί για 15 τουλάχιστον χρόνια, το οποίο έκοψα όταν γεννήθηκε ο γιος μου γιατί μου τα τραβούσε όλη την ώρα Τώρα τα κουρεύω τόσο κοντά που δεν μπορεί να τα πιάσει! (χαχαχαχα)


10. Αγαπάω την φύση και απεχθάνομαι όσους την τραυματίζουν.


11. Πιστεύω στον Θεό έστω κι αν δεν συχνάζω σε εκκλησίες και πότε πότε μπαίνω για να ανάψω ένα κεράκι



Αυτάααααααααα........α!!!!! να μην ξεχάσω να καλέσω να παίξει την Lily που δεν έχει παίξει και πολλά πολλά παιχνίδια την gremiii γιατί θα εχει νομίζω ενδιαφέρον το τι θα έγραφε το...μωρέλι (χαχαχαχα) και οπωσδήποτε η ΧEΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΛΙΑΚΑΔΑ γιατί...ετσι μου αρέσει χαχαχαχαχα!!!!






-Και τι κατάλαβες karaflokotsifa που μας ξεφούρνισες όλα αυτά τα πράγματα για σένα?
-Είχε πλάκα τελικά...έκατσα χωρίς να ξέρω τι θα γράψω και ότι μου ήρθε στο μυαλό μου το έγραψα
-Και τι θα γίνει με την παπαγαλίνα τελικά?
-Ότι συμφωνήσαμε...το μεγαλο λιμάνι δεν ειναι και πολύ μακριά από δω...την αποστολή έχει ήδη ξεκινήσει η Γλαρένια που θα συντονίσει την παπαγαλίνα με όλους τους άλλους.
-Ωραία η Γλαρένια ειναι ήδη εκεί ... φεύγεις κι εσυ με τον παπαγάλο τώρα και αν χρειαστούν ενισχύσεις θα σας στείλω εγώ από δω !!! Εντάξει karaflokοtsifa? (ρώτησε η κουκουβάγια)
-Εντάξει!!!
-Άντε φίλε μου, καλό ταξίδι και καλή επιτυχία!!!
-Ευχαριστώ πολύ φίλη μου(είπε ο κότσυφας στην κουκουβάγια)
-Μην στέκεσαι όμως, έχετε αργήσει...πάρε τον παπαγάλο και φύγετε τώρααααααα!!!

-Ε τότε ... τσίου!!!!

Τίποτα δεν είναι τυχαίο...

...φίλοι μου...αυτή η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή όσο η απελευθέρωση του καναρινιού. Υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες για μια τέτοια αποστολή...Θα είναι πολύ πιο επικίνδυνη και θα έχει σίγουρα πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, από κάθε άλλη αποστολή που έχουμε αναλάβει ως τώρα. Όπως καταλαβαίνετε θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την κόπωση, τον χρόνο,τον άνθρωπο και κυρίως τον χώρο...μιας και θα δράσουμε σε μέρη άγνωστα σε μας και ίσως αφιλόξενα. Είναι πολύ πιθανό να τραβήξουμε την προσοχή, μιας και θα υπάρχουν άνθρωποι παντού και δεν θα μπορέσουμε να τους ξεγελάσουμε όπως στην φάρμα, τραβώντας τους την προσοχή προς μια αντίθετη κατεύθυνση. Εδώ το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να περάσουμε εντελώς απαρατήρητοι! (είπε η κουκουβάγια στα πλάσματα του δάσους που άκουγαν με μεγάλο ενδιαφέρον άλλα και κομμένη την ανάσα)

-Και πως το έμαθες εσύ αυτό (ρώτησε η τσουκνίδα τον karaflokotsifa) αυτό κι αν είναι απίθανο!
-Τίποτα δεν είναι απίθανο τελικά...(είπε ο κότσυφας)...κι αν υπάρχουν λίγες πιθανότητες για να συμβεί κάτι, κάποτε μπορεί να ευδοκιμήσουν οι συνθήκες και αυτό να συμβεί. Από την άλλη θεωρώ πως τίποτα δεν είναι τυχαίο...το θέμα είναι να θέλουμε εμείς να αρπάξουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται και να εξαντλήσουμε τις όποιες πιθανότητες έχουμε για να κάνουμε αυτό που θέλουμε.
-Ναι...άλλα δεν μας είπατε πως μάθατε για την παπαγαλίνα...ότι ταξιδεύει προς το μεγάλο λιμάνι και ότι θα μείνει εκεί το καράβι που είναι φυλακισμένη, για μια βδομάδα περίπου (είπε η τσουκνίδα που δεν ικανοποίησε την περιέργεια της από την απάντηση του karaflokotsifa)
-Η ιστορία ξεκίνησε όταν ο παπαγάλος, μας έλεγε το πως έφτασε στο δάσος, όταν τον χώρισε από την παπαγαλίνα του ο ναύτης που τους είχε στο καράβι και τους δυο μαζί...Άλλα καλύτερα να μας τα ξαναπεί ο ίδιος,για να τα ακούσουν όλοι αυτή την φόρα (είπε το κοτσύφι)
-Ζούσα με την παπαγαλίνα από τότε που γεννήθηκα (είπε ο παπαγάλος) ακόμα κι όταν μας έπιασαν εκείνη την καταραμένη μέρα οι άνθρωποι στο δάσος που ζούσαμε, δεν μας χώρισαν πότε. Ίσως γιατί η αγάπη που νοιώθαμε ο ένας για τον άλλο, ήταν τόσο δυνατή, που γίνονταν αντιληπτή από όλους. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ζούσαμε σε κάποιο μέρος που υπήρχαν διάφορα πλάσματα του δάσους, φτιαγμένο από τους ανθρώπους που μας έπιασαν με σκοπό να μας δώσουν σε όποιους μπορούσαν να πληρώσουν για να μας αγοράσουν. Όλα τα πλάσματα σχεδόν, ήταν δυστυχισμένα σ αυτό το μέρος...άλλα όχι εμείς...γιατί είχαμε ο ένας τον άλλο και όπου κι αν ζούσαμε ήταν παράδεισος για μας. Στο μέρος αυτό ζήσαμε για χρόνια πολλά. Ίσως γιατί οι άνθρωποι που μας κρατούσαν εκεί μας αγάπησαν ή...δεν ξέρω κι εγώ γιατί!!! Δεν με ενδιέφερε άλλωστε να μάθω τον λόγο που ενώ όλοι έμπαιναν για να μας δουν, στο τέλος αγόραζαν κάποιο άλλο πλάσμα που βρίσκονταν εκεί, μαζί με μας!!!
-Κάποιο πρωί, ένας ναύτης που ήρθε μας πήρε στο καράβι του και τους δυο!!! Μαζί του ζούσαμε πολύ καλύτερα...ο ναύτης μας αγαπούσε πολύ(όπως και όλοι στο καράβι) μας μιλούσε συνέχεια και μας έμαθε πολλές λέξεις και τραγούδια αγάπης....Χρόνο με τον χρόνο αποκτούσαμε όλο και περισσότερη ελευθερία κινήσεων, και κυκλοφορούσαμε στο καράβι ελεύθεροι...ήταν χρόνια ευτυχίας και δεν θα τα ξεχάσω πότε!!! Η ζωή μας είχε φερθεί τόσο καλά..ως εκείνη την στιγμή...την στιγμή που ο ναύτης μας έβαλε σε δυο κλουβιά..Δεν μπορούσε ποτέ να μου περάσει από το μυαλό αυτό που θα συνέβαινε...Ο ναύτης είχε υποσχεθεί σε έναν αδερφικό του φίλο, πως αν κάποτε χώριζαν οι δρόμοι τους, θα του έδινε έναν από μας για να έχουν κάτι κοινό που αγαπούν...κάτι που θα τους έδινε την εντύπωση ότι είναι ακόμα μαζί.
Ο αποχωρισμός ήταν δύσκολος για όλους...μα πιο πολύ για μένα και για την παπαγαλίνα, που από τον παράδεισο βρεθήκαμε ξαφνικά στην κόλαση...Ο φίλος του ναύτη πήρε την παπαγαλίνα μου κι εγώ έμεινα στο καράβι φυλακισμένος για καιρό...δεν μιλούσα πια σε κανένα...και τότε ο ναύτης σκέφτηκε πως θα μπορούσε να με βγάλει από το κλουβί(στην αρχή) και μετά από την καμπίνα του. Έτσι σκέφτηκε πως θα μου έφτιαχνε την διάθεση.
Μετά από λίγο καιρό, κυκλοφορούσαμε όπως παλιά...αυτός κι εγώ παντού,ακόμα και στο κατάστρωμα με είχε επάνω στον ώμο του. Η αγάπη του για μένα ήταν μεγαλύτερη από αυτή που είχε για την παπαγαλίνα μου,γι αυτό κράτησε έμενα κοντά του. Κι εγώ τον αγαπούσα, όμως το μυαλό μου ήταν συνεχώς στην αγαπημένη μου... Έτσι όταν βγήκαμε στο πρώτο λιμάνι πέταξα μακριά του αρχίζοντας να ψάχνω όπου μπορούσα για την παπαγαλίνα μου. Ταξίδεψα έτσι μόνος ψάχνοντας, για χρόνια πολλά, ως την στιγμή που βρέθηκα σ αυτό εδώ το δάσος.
Τότε κάτι με έκανε να σταματήσω(για λίγο όπως είπα στον εαυτό μου)το ψάξιμο και να ξεκουραστώ . Τα υπόλοιπα λίγο πολύ τα ξέρετε όλοι σας.
-Πολύ συγκινητική ιστορία δεν ξέρω τι να πω...άλλα ακόμα δεν κατάλαβα πως μάθατε ότι η παπαγαλίνα θα έρθει σε λίγες ήμερες στο μεγάλο λιμάνι και ότι θα είναι εκεί για μια βδομάδα? (ξαναρώτησε η τσουκνίδα απορώντας)
-Όταν ο παπαγάλος μας έλεγε την περιπέτειά του αυτή, ήταν εδώ η Γλαρένια ...αυτή σε ένα ταξίδι της στα ανοιχτά, βρήκε την παπαγαλίνα επάνω σε ένα καράβι που έρχεται προς το μεγάλο λιμάνι και θα κάτσει σ αυτό το λιγότερο μια βδομάδα!!! (είπε η κουκουβάγια στην παρέα που είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα)
-Και τι θα κάνουμε τώρα? (ρώτησε το Δυοσμαράκι γεμάτο αγωνία)
-Πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο για να βοηθήσουμε την παπαγαλίνα να αποδράσει και να έρθει να ζήσει με το παπαγάλο της άλλα και με όλους εμάς εδώ στο δάσος(είπε η κουκουβάγια)
-Ας μην χάνουμε χρόνο...σας παρακαλώ!!!( είπε ο παπαγάλος με χαρά)

-Ε....τότε τσίου!!!

Το μονοπάτι

....θυμάσαι που όταν ήρθες στο δάσος την πρώτη μέρα, μου είπες πως θέλεις να δεις πως ζουν οι κουκουβάγιες karaflokotsifa?
-Το θυμάμαι...γιατί ρωτάς όμως ? Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό με το θέμα μας?
-Γιατί θα ήθελα και γω να μάθω karaflokotsifa, πως είναι η ζωή της κουκουβάγιας!!!
-Τι??? Αν είναι δυνατόν!!! Με κοροϊδεύεις λοιπόν? Να μάθεις εσύ πως είναι η ζωή της κουκουβάγιας? Μα...εσύ είσαι κουκουβάγια...εσύ ξέρεις!!!
(είπε ο κότσυφας που δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που άκουσε να του λέει η κουκουβάγια)
-Δηλαδή εσύ που είσαι κοτσύφι...ξέρεις πως είναι η ζωή των κοτσυφιών, karaflokotsifa?
-Και βέβαια ξέρω!!! Τα κοτσύφια ξέρουν πως είναι η ζωή των κοτσυφιών, οι κουκουβάγιες της κουκουβάγιας, ο παπαγάλος των παπαγάλων, τα καναρίνια των καναρινιών,οι..(εκείνη την στιγμή η κουκουβάγια διέκοψε απότομα τον karaflokotsifa)
-Δηλαδή karaflokotsifa έχεις την εντύπωση πως όλοι οι παπαγάλοι ζουν όπως ο φίλος μας?
Ότι όλες οι κουκουβάγιες ζουν σαν και μένα? Η μήπως ότι όλα τα κοτσύφια κάνουν την δική σου ζωή?
- ....Μα....τι θέλεις να πεις? Εντάξει...δεν ζουν όλες οι κουκουβάγιες ακριβώς σαν και σένα... άλλα η αποστολή τους....και η ζωή τους είναι πάνω κάτω η ίδια!!!
-Θέλεις να πεις δηλαδή ότι η αποστολή η δική μου, είναι η ίδια με αυτήν της κουκουβάγιας που έρχεται κάθε χίλια χρόνια? Ότι πάνω κάτω η αποστολή του παπαγάλου που ζει στο δάσος μας, είναι η ίδια μ αυτή που έχει ο παπαγάλος, που ζει παρέα με κάποιον ναύτη ταξιδεύοντας στις επτά θάλασσες,ή με του παπαγάλου που ζει φυλακισμένος σε κάποιο ζωολογικό κήπο?
Η μήπως ότι κάνουν την ίδια ζωή αυτοί οι τρεις παπαγάλοι? Θέλεις τάχα να μου πεις ότι τα κοτσύφια που ζουν κοντά στους ανθρώπους κάνουν την ίδια ζωή με σένα? Η μήπως ότι έχετε την ίδια αποστολή? Νομίζω karaflokotsifa πως άρχισες να ξεχνάς κάποια βασικά πράγματα, τα οποία γνώριζες όταν ήρθες να ζήσεις σ αυτό το δάσος!!!
-Έχεις δίκιο...(μουρμούρισε το κοτσύφι)...κάποιες φορές η ζωή, μας κάνει να γενικεύουμε τα πράγματα και τότε χάνουμε την ουσία τους και τον προσανατολισμό μας.
Μπορεί η Ζωή να περιμένει από μας να κάνουμε αυτό που όλοι μας θα μπορούσαμε και έπρεπε, άλλα οι συνθήκες και η ατομική βούληση του κάθε ενός, είναι που μας κάνουν να βαδίζουμε στο σωστό μονοπάτι, η να αποκλίνουμε από αυτό....Τότε νομίζω ότι όλοι μας χρειαζόμαστε μια κουκουβάγια που βαδίζει στο μονοπάτι, για να μας επαναφέρει σ αυτό και να μας βοηθήσει να ξαναβρούμε την πορεία και την αποστολή μας.
-Σωστά...πολύ σωστά όλα αυτά karaflokotsifa μου...άλλα μήπως τάχα, η κουκουβάγια δεν εξηγεί τα ίδια πράγματα σε όλα τα πλάσματα?
-Το δίχως άλλο...ναι...τα ίδια σε όλους!!!
-Και δεν μου λες karaflοkotsifa...όλοι αυτοί που ακούνε την κουκουβάγια να τους υπενθυμίζει αυτά τα πράγματα που ξέχασαν, ξαναμπαίνουν στο μονοπάτι,ή μήπως βρίσκουν κάποιες δικαιολογίες για να συνεχίσουν να βαδίζουν έξω απ αυτό?
-Ξέρω που το πας...
-Δεν το πάω εγώ karaflokotsifa...μόνο του πάει.
-Και τι λες να κάνουμε δηλαδή...να πούμε στους φίλους μας για την νέα μας αποστολή και να τους καλέσουμε να βοηθήσουν όποιοι θέλουν με μια νέα εκστρατεία,ή να δράσουμε μόνοι μας χωρίς να περιμένουμε την βοήθειά τους?
-Εσύ τι νομίζεις ότι είναι ορθό?
-Εγώ λέω να τους πούμε το πρόβλημα και να τους αφήσουμε να αποφασίσουν μόνοι τους αν θα βοηθήσουν η όχι στην αποστολή μας αυτή...(είπε ο κότσυφας με σιγουριά)
-Αυτό νομίζω karaflokotsifa ότι είναι και πιο το σωστό!!!


-Ε...τότε...τσίου!!!!!

Η 3η εκστρατεία...

.....ξεκίνησε και το μεγάλο ραντεβού είναι στο πάρτι που γίνεται με αφορμη την 3η εκστρατεια το Σάββατο 21 Ιουνίου στον πολυχώρο "ορίζοντας". Η τιμή εισόδου είναι συμβολική (5 euro) και θα υπάρχει BAZZAR με έργα τέχνης φωτογραφίες κόμικς και άλλες προσφορές από φίλους που πρόσφεραν για αυτό το σκοπό. Έτσι υπάρχει η δυνατότητα να προσφέρει αν θέλει κάποιος και κάτι παραπάνω από τα γνωστά . Δηλαδή πάνες,παιδικά καλλυντικά,παιχνίδια,ρουχαλάκια για τα παιδιά κτλ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν ως εδώ και να καλωσορίσω αυτούς που θέλουν να συνδράμουν από δω και στο έξεις.
Οι ανάγκες είναι πολλές, όσα και τα ευχαριστώ που μας είπαν να σας μεταφέρουμε καθως
στην 2η εκστρατεία μαζεύτηκαν και άλλα πράγματα για τις άπορες φυλακισμένες και οι τρόποι που μπορούμε να βοηθήσουμε ειναι αρκετοί και θα ανακοινωθούν από το Ξεblogάρισμα
Εύχομαι σε όλους καλό Σαββατοκύριακο ....

χωρίς πολλά πολλά...

1) Φτιάξε ένα τετράστιχο
2) χρησιμοποίησε τις λέξεις (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά):
σοφία, παρεούλα, πρόθεση, σουπιά
3) Το ύφος να είναι σατυρικό (κατά προτίμηση)
4) προσκάλεσε 4 φίλους, να παίξουν"......

Με προσκάλεσε η Γλαράνια με τετράστιχο εγώ,
νόημα με καποιες λέξεις για να δώσω αν μπορώ.
Η αλήθεια είναι ότι με τα όρια αυτά,
τα κοτσύφια δεν μπορούνε να πετάξουνε σωστά.
~~~
Με σοφία πήρα φόρα, για να απογειωθώ,
σαν σουπιά να ξεγλιστρήσω,να θολώσω το νερό.
Παρεούλα να μου κάνει όποιος έχει πρόθεση,
κάτι όμοιο ας φτιάξει, εγώ του κάνω πρόσκληση.
~~~
Ετσι όμορφα κι ωραία και στα όρια σωστός,
μα και στίχους παραπάνω εχω φτιάξει ο τρελός.
Κι αν η Μαριλίτσα έχει, φτιάξει μια στιχοπλοκή,
ο Βρασίδας με τον Σπίθα ας το κάνουνε κι αυτοί.

Κι επειδή ακόμα λείπουν απ τους τέσσερις οι δυό,
προσκαλώ και τον Πανόπτη και την ceralex σ αυτό.
Στο τρελο-blogοπαιχνίδι να μας κάνουνε παρέα
κι άμα θέλει κι ο Τζονάκος, θα ναι σίγουρα πιο ωραία!!!

Κι επειδή αν πάρω φόρα, εύκολα δεν σταματάω.
Σας αφήνω γεια και φεύγω, προς στο δάσος μου πετάω.
Κι αν γενέθλεια εχω απόψε, μόλις το θυμήθηκα,
πριν σαράντα τρία, χρονια φίλοι μου γεννήθηκα.

Θα μου πείτε ρε κοτσύφι....πάντα ετσι εσύ την βγάζεις?
Με αστεία ποιηματάκια? ούτε ένα πότο δεν βάζεις?
Με αγάπη σας κερνάω και με κοτσυφοφιλιά,
όλοι ελάτε να πιαστούμε σε δασένια αγκαλιά.

Κι ετσι όλοι μαζεμένοι όπως θα χουμε καθίσει,
στην δροσούλα εδώ των δέντρων, ποιος μπορεί να μας κουνήσει?
Ας ξεχάσουμε τα πάντα,του πρωτύτερου μας βίου,
και με μια φωνή ας πούμε, το πιο δυνατό μας...τσίου!!!!!

Αμαλία Καλυβίνου...