Όταν έφυγες....

....karaflokotsifa μου, είδα πως τα πλάσματα που σε αγαπούν ειναι περισσότερα από αυτά που νόμιζα πριν. Δεν σου κρύβω πως νόμιζα ότι πολλοί από τους φίλους σου, σε έκαναν παρέα λόγο της φιλίας μας.
Άκουγα τις συζητήσεις που έκαναν μεταξύ τους και ήξερα πως θέλουν να με πλησιάσουν για να γίνουν φίλοι μου. Άλλα κανένας δεν έπαιρνε την πρωτοβουλία να το κάνει αυτό και ετσι διαιωνίζονταν μια κατάσταση που ενώ στην αρχή με διασκέδαζε στο τέλος δεν σου κρύβω πως με είχε κουράσει...
Πριν έρθεις εσύ στο δάσος μας δεν με πλησίαζε κανένας...όλοι κρατούσαν μια απόσταση από μένα. Ακόμα και όταν ήθελαν να μάθουν κάποια πράγματα, δεν ερχόντουσαν για να με ρωτήσουν. Ετσι περνούσε ο καιρός και τα πλάσματα του δάσους έμεναν μακριά μου από συνήθεια και φόβο. Ποτέ δεν ένοιωσα μοναξιά ξέρεις...όπως πολύ σωστά είπε μια ψυχή .... η μοναξιά ειναι κατάρα η μοναχικότιτα είναι ευλογία ...και εγώ νιώθω ευλογημένη karaflokotsifa μου!!! Άλλα πέρασε για μένα ο καιρός της μοναχικότιτάς μου και ήρθε αυτός της συντροφικότητας
-Και γιατί δεν έπαιρνες εσύ την πρωτοβουλία να διακόψεις αυτή την ανούσια παράδοση (ρώτησε ο karaflokotsifas με απορία την κουκουβάγια)
-Γιατί για να σπάσει αυτή η ανούσια όπως είπες παράδοση, έπρεπε κάποιος άλλος να πλησιάσει εμένα και ετσι περίμενα να έρθεις εσύ karaflokotsifa.
-Με περίμενες???
Το γνώριζες λοιπόν ότι θα έρθω ε?...... Ξέρεις ήμουνα σίγουρος γι αυτό!!!
Τίποτα δεν ειναι τυχαίο στην ζωή...πολλές φορές συναντάμε πλάσματα που νοιώθουμε από την πρώτη στιγμη σαν να τα γνωρίζουμε χίλια χρόνια!!!
Και άλλες φορές με κάποια άλλα πλάσματα, δεν μπορούμε να νιώσουμε ετσι, έστω και αν ζούμε μια ζωή μαζί!!!
-Δεν ένοιωσα ούτε μια στιγμή την απουσία σου karaflokotsifa ξέρεις...μπορεί να έφυγες εσύ άλλα ήρθαν όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί και μου έκαναν συντροφιά όταν έφυγες. Κάποιοι από αυτούς έφεραν και κάποιους δικούς τους φίλους που δεν ειχαν ξανάρθει στο δάσος μας.
Πλάσματα από παντού...ήρθε η Γλαρένια...τι πλάσμα φίλε μου...Πρώτη φορά κάθισε τόση ώρα εδώ...στο δέντρο σου. Τόσο μακρυά από την αγαπημένη της θάλασσα. Και ποιος δεν πέρασε από το δέντρο σου φίλε μου...η πασχαλίτσα,
η πεταλουδίτσα,το σκυλάκι,το τιγράκι, ο πανόπτης, που κάτι γνώριζε παραπάνω από μας και μας έλεγε να μην ανησυχούμε, άλλα δεν μας έλεγε τι ξέρει.
Πέρασε η....(!!!)
-Εεεε!!! σταμάτα επιτέλους !!! (διέκοψε την κουκουβάγια το δυοσμαράκι ) Ξέρει πολύ καλά ο karaflokotsifas ποιοι περάσαν εκείνες τις μέρες...ακόμη οι μυρουδιές τους δεν έσβησαν από το δεντρί του.
Όλοι όσοι περάσαν κάτι του άφησαν για να βρει όταν γυρίσει.
- Αρκετές φορές τα ακούσαμε από τον karaflokotsifa δεν θα αντέξω άλλη μια!!!
(συμπλήρωσε η τσουκνίδα)
-Δεν θα αντέξω άλλη μια (είπε κι ο παπαγάλος κοροϊδεύοντας την τσουκνίδα που τον αγριοκοίταζε)
-Σιγά...σιγά ρε παιδιά!!! Εντάξει...απλά παρασύρθηκα από την κουβέντα μας...δεν λέω τίποτα άλλο!!!
-Δεν θέλαμε να σε αποπάρουμε (είπε στην κουκουβάγια το Δυοσμαράκι) απλά ο karaflokotsifas μας έχει πει τουλάχιστον εκατό φορές ποιοι πέρασαν από δω και όπως καταλαβαίνεις...
-Δεν παρεξηγήθηκα...δεν λέω λοιπόν τιποτα άλλο επί του θέματος μιας και γίνομαι κουραστική!!!! (είπε η κουκουβάγια)
-Θα σε παρακαλέσω καλή μου κουκουβάγια (είπε ο karaflokotsifas)να μου πεις για τον ποντικό που ήρθε όταν έλειπα.
-Για τον ποντικό ?
-Ναι για τον ποντικό!!!
-Δεν σου είπα τιποτα γι αυτόν...γιατί το χειρίστηκα εγώ karaflokotsifa!!! Μην φοβάσαι τον τρόμαξα για τα καλά...του έκοψα αίμα!!!!
Αν και δεν το βάζει εύκολα κάτω!!!
Ήρθε ξανά και ξανά!!! Άλλα αν ξανάρθει θα τον κάνω εγώ να δει την τσουκνίδα.... σαν λεμόνι!!!
(είπε η κουκουβάγια καθώς ξεκαρδιζόταν από τα γέλια)
-Μα...αυτό ήθελα να σου πω!!! (είπε με απόγνωση ο karaflokotsifas) Τι σου έκανε ο πόντικας και τον κυνήγησες?
-Βρήκε την ευκαιρία τώρα που έφυγες και έρχονταν συνέχεια και κάθονταν στην φωλιά σου!!!
Ποιος ξέρει τι έκανε μόνος του εκεί ο μασκαράς!!! Όσο μπόι του λείπει τόσο θράσος έχει το τρωκτικό!!! Που να ακούσεις τι λέει το βρωμόστομά του!!!
-Μα είναι φίλος μου ο πόντικας!!!!!!!

(είπε ο karaflokotsifas) Ξέχασες λοιπόν ότι σου το είπα πριν φύγω?
-Ωωωωω!!! Συγνώμη karaflokotsifa...πάνω στην αναμπουμπούλα το ξέχασα....βρε τον κακομοίρη τι έπαθε!!!! Όσο θυμάμαι όμως τι έγινε....δεν μπορώ να κρατηθώ από τα γέλια ....χαχαχαχαχαχαχα .... συγνώμη karaflokotsifa μου με καταλαβαίνεις ...ετσι?
-Σε καταλαβαίνω...άλλα νομίζω ότι συγνώμη πρέπει να ζητήσεις από τον πόντικα, όχι από μένα!!! (είπε στην κουκουβάγια ο κότσυφας)
-Και βέβαια θα ζητήσω...αν ξανάρθει...χαχαχαχαχαχαχααααα
-Μην γελάς σε παρακαλώ...και βέβαια θα ξανάρθει. Έχει ξανάρθει από τότε που γύρισα πολλές φορές!
Ποιος νομίζεις πως μου είπε ότι τον κυνήγησες?
-Βρε τον μασκαρά!!!!
-Πως είπες? (ρώτησε ο κότσυφας την κουκουβάγια)
-Καλά καλά...πλάκα κάνω!!!! (είπε με σοβαρή φωνή η κουκουβάγια)

-Ε....τότε....τσίου!!!!