Πρέπει να φύγω....

.....για λίγες μέρες (είπε ο karaflokotsifas στην κουκουβάγια με σιγανή φωνή σαν να μην ήθελε να τον ακούσει κανένας απο τα πλάσματα που βρίσκονταν κοντά τους)
Θα κάνω ένα ταξίδι που καιρό εχω στο νου μου. Νομίζω ότι τώρα ειναι καιρός να το πραγματοποιήσω...
-Που θα πας, αν επιτρέπετε ? (είπε η κουκουβάγια δυνατά, αγνοώντας την προσπάθεια που έκανε ο κότσυφας να μην ακούσει κανείς την κουβέντα τους )
-Ποιος φεύγει ? (ρώτησε το δυοσμαράκι με απορία, διακόπτοντας αυτό που έλεγε στην τσουκνίδα που φύτρωσε διάπλατης εδώ και λίγο καιρό)
-Ο karaflokotsifas (είπε η κουκουβάγια κοιτώντας τον παπαγάλο με αυστηρό τρόπο,καθώς εκείνος επαναλάμβανε σαν ηχώ όποιον μιλούσε)
-Γιατί φεύγεις karaflokotsifa ? (είπε το δυοσμαράκι)
-Και που θα πας ? (ρώτησε η τσουκνίδα)
-Εσύ δεν έχεις καμία δική σου ερώτηση ??? (είπε κάπως θυμωμένα ο karaflokotsifas στον παπαγάλο που επαναλάμβανε τον κάθε ένα που μιλούσε, προσπαθώντας να μιμηθεί και την φωνή του)
-Έχω (είπε ο παπαγάλος) άλλα δεν μπορώ να αντισταθώ στην επανάληψη αυτόν που ακούω
-Ωραία...σ ακούω λοιπόν, πες μου την ερώτησή σου!
-Πότε θα γυρίσεις? Θα πας μόνος σου η θα πάρεις μαζί σου κάποιον για παρέα? Θέλεις...
-Αρκετά !!! ( είπε απότομα ο κότσυφας διακόπτοντας τον παπαγάλο) Κατάλαβα ... θα σας τα πω όλα από την αρχή!!!
Πάει καιρός τώρα, που σ ένα ταξίδι μου πολύ μακρυά από το δάσος μας, βρήκα ένα μοναχικό αγρόκτημα.
Κοντά σ αυτό έφτιαξα μια πρόχειρη φωλιά για να βγάλω την νύχτα και να πάρω μερικές ανάσες.
Ταξίδεψα βλέπετε αρκετές ήμερες και η κούραση έκανε την εμφάνισή της, αναγκάζοντάς με να ψάξω ένα μέρος που θα μου πρόσφερε ότι ζητούσα. Δηλαδή ασφάλεια και φαγητό.
Το αγρόκτημα ήταν μέσα στο δάσος ,απομονωμένο από άλλες ανθρώπινες κατοικίες, και αυτό ειναι σημαντικό!!!
-Γιατί ειναι σημαντικό karaflokotsifa ? (ρώτησε η κουκουβάγια)
-Γιατί ειναι σημαντικό karaflokotsifa ? (επανάλαβε ο παπαγάλος,φέρνοντας το φτερό του μπροστά στο ράμφος του σαν να ήθελε να το κάνει να πάψει)
-Θα καταλάβετε στην συνέχεια.....τελικά έμεινα μια βδομάδα
σ εκείνο το μέρος που αν αφαιρούσες το αγρόκτημα δεν είχε να ζηλέψει και πολλά πράγματα από το δάσος μας!
Πλούσια βλάστηση, που έπαιρνε ζωντάνια από έναν μικρο καταρράχτη, που χύνονταν μέσα σε μια υπέροχη λιμνούλα.Πλάσματα ευτυχισμένα που ζούσαν μέσα κι έξω από το νερό.......
-Κατάλαβα !!! (είπε ο παπαγάλος) θα πας για διακοπές!!!
-Μα τι λες τώρα ? (του απάντησε ο κότσυφας) Ακούστε με.......όπως είπα έμεινα εκεί μέρες!
Κάποια στιγμή πλησίασα στο αγρόκτημα.....έμεναν εκεί κάτι πολύ καλοί άνθρωποι.
Ετσι φαίνονταν στην αρχή τουλάχιστον.....καλοί! Ζούσαν μαζί τους πολλά πλάσματα.Άλογα αγελάδες, πρόβατα, κότες, γουρούνια, και άλλα πολλά πλασματάκια!!!
Οι άνθρωποι αυτοί, έδειχναν πολύ αγάπη στο πλασματάκια...τα φρόντιζαν τα τάιζαν, τους έφτιαχναν μέρος για να μείνουν.....
Ένα πρωινό που όλοι τους ειχαν φύγει από το σπίτι πλησίασα κοντά και τότε το είδα!!!
-Τι είδες φίλε μου? (ρώτησε η κουκουβάγια)
-Ένα πουλάκι....Με μάγεψε με το τραγούδι του γι αυτό και πήγα τόσο κοντά!!!
Το άκουγα και δεν το έβλεπα....ώσπου εκείνο το πρωί το κελάηδισμά του με οδήγησε μπροστά στο φυλακισμένο καναρίνι!!!
-Γεια σου, μου είπε το καναρίνι διακόπτοντας το τραγούδι του. Είσαι καινούριος εδώ?
Δεν σ εχω ξαναδεί!!!
-Περαστικός είμαι,του απάντησα, μου αρέσει πολύ το μέρος αυτό, άλλα πρέπει να φύγω!
Θα είχα φύγει.........άλλα το τραγούδι σου με έκανε να νοιώθω μια περίεργη έλξη...ήθελα να σε συναντήσω!!! Άλλα τι έκανες και σε έχουν κλεισμένο μέσα σε έναν τόσο μικρο χώρο μόνο σου?
-Τίποτα......αυτή ειναι η φωλιά μου....δεν εχω βγει ποτέ μου έξω απ αυτή!!!
-Και σου αρέσει να ζεις έτσι? Δεν δοκίμασες ποτέ να βγεις έξω? Να φτερουγίσεις ψηλά...να πετάξεις εδώ κι εκεί ελεύθερος?
Να καθίσεις στο κλαδί ενός δέντρου και να τραγουδήσεις πάνω απο τον μικρο καταρράχτη?
-Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι όπως το λες...όμως μέσα μου νοιώθω μια ανεξήγητη επιθυμία να βγω και να πετάξω......ψηλά.......Ναι θέλω να τα κάνω όλα αυτά, θέλω να βγω έξω!!! Άλλα πως??? Το κλουβί αυτό ανοίγει απ έξω...και ένα πουλάκι δεν μπορεί να το ανοίξει σίγουρα!!!
-Εγώ θα προσπαθήσω....να έεεετσι...μμμμ!!! Έεετσιιιιιιιιιιιιιι.......οουυφφφ!!!Έχεις δίκιο δεν γίνεται....όμως θα επιστρέψω όταν θα βρω τον τρόπο να το ανοίξω και θα σε πάρω μαζί μου αν το θέλεις στο δάσος που ζω με τους φίλους μου!!!
-Το θέλω φίλε μου....άλλα δεν νομίζω να βρεις τρόπο να ανοίξεις το κλουβάκι.......
-Θα το ανοίξω....αν δεν βρω τρόπο θα φέρω μαζί μου κάποιον η κάποιους που θα με βοηθήσουν
-Θα σε περιμένω...πως σε λένε φίλε μου? Δεν μου είπες το όνομά σου.
-karaflokotsifa με λένε...και να μην με λένε karaflokotsifa αν μια μέρα δεν επιστρέψω για να σε ελευθερώσω καλέ μου φίλε....Φεύγω τώρα κάποιος έρχεται ... καλή αντάμωση τσίου!!!
-Καλή αντάμωση φίλε μου, να προσέχεις karaflokotsifa!!!...............
.......................................................................................................
-Και τι σκέφτηκες να κάνεις? (ρώτησε το δυοσμαράκι)
-Πως θα ανοίξεις το κλουβί? Μόνος σου? (ρώτησε και ο παπαγάλος)
-Δεν νομίζω να τα καταφέρεις!!! (είπε η τσουκνίδα)
-Νομίζεις ότι ειναι φρόνιμο να το κάνεις αυτό karaflokotsifa?
(ρώτησε τέλος η κουκουβάγια)

Και τότε τσίου......