Είναι σαν όνειρο....

....σαν μια φαντασίωση που πραγματοποιήθηκε μετά από καιρό!
Ο ήλιος, τα δέντρα, ο ήχος που κάνει το νεράκι πέφτοντας στο ποτάμι...το θρόισμα των φύλλων, η ευωδιά του κάθε στοιχείου της φύσης, που όλα μαζί συνθέτουν το καλύτερο άρωμα!!!
Πόσο όμορφα αισθάνομαι όταν πετώ εδώ και εκεί, αφήνοντας τα φτερά μου να αγκαλιάζουν κάποιο θερμό ρεύμα του αέρα, περιμένοντας με υπομονή να δω μέχρι που μπορεί να με πάει, χωρίς να φτερουγίσω ούτε μια φορά!!!
(Είπε ο κότσυφας στην κουκουβάγια )
Ωστόσο όταν πατώ το υγρό τούτο γρασίδι, νομίζω ότι τίποτα δεν είναι πιο σπουδαίο και πιο ταπεινό από αυτό!!!
-Είναι πραγματικά σαν όνειρο (είπε η κουκουβάγια χαμογελώντας με νόημα στο δυοσμαράκι που βρίσκονταν ακριβώς κάτω από το δέντρο )
-Ξέρεις μιας και το έφερε η κουβέντα μας......απόψε είδα ένα όνειρο που ήταν τόσο "ζωντανό".......όταν ξύπνησα το πρωί δεν ήξερα αν ήμουνα ξύπνιος, η αν ήμουν ακόμα μέσα στο ίδιο όνειρο!!!
-Δεν ήξερα ότι και τα κοτσύφια βλέπουν όνειρα...
(είπε ξαφνιασμένη τάχα η κουκουβάγια)
-Αν με πειράζεις κατά αυτό τον τρόπο, δεν θα σας πω για αυτό μου το όνειρο τίποτα άλλο!!!
-Και τι έχει αυτό το όνειρο karaflokotsifa που το κάνει τόσο...............
-Διαφορετικό!!! Είναι από τα όνειρα που δεν τα ξεχνάς όσος καιρός κι αν περάσει!!!
Ακούστε με λοιπόν με προσοχή......
-Είμαστε έτοιμοι karaflokotsifa (είπε η κουκουβάγια κοιτώντας τον κότσυφα)
-Ήμουνα λέει σε κάποιο άλλο δάσος, εγώ άλλα με άλλη μορφή....δεν είχα φτερά και αυτό με έκανε να νοιώθω μεγάλη ανασφάλεια, καθώς θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ ευάλωτο.....
-Και τι ήσουνα δηλαδή??? (είπε με απορία το δυοσμαράκι)
-Ήμουνα λέει.....φίδι!!!! Ναι, εγω φίδι!!!!
Στην αρχή ήταν ένας εφιάλτης για μένα....όλα φαίνονταν δύσκολα και δεν έβρισκα τίποτα το ωραίο σ αυτή τη ζωή.
Μετά όμως από λίγο καιρό όλα άλλαξαν!!! Τα παιχνιδίσματα με το γρασίδι, οι βόλτες μου από δω και από εκεί, γινόντουσαν όλο και με μεγαλύτερη χάρη και επιδεξιότητα.
Στο τέλος ξέχασα πως είναι να είσαι πουλί και νόμιζα πως πάντα ήμουνα ένα παιχνιδιάρικο φίδι!!!
-Και πως σε έλεγαν τότε??? (ρώτησε γελώντας η κουκουβάγια)
-Αν δεν σταματήσετε την πλάκα θα το κόψω εδώ!!!
( είπε με απειλητικό ύφος ο κότσυφας)
-Καλά καλά μην αρπάζεσαι (είπε η κουκουβάγια) έχει λοιπόν και συνέχεια?
-Έχει....κάποια στιγμή μετά από μια εξαντλητική περίοδο παιχνιδιού, αποκοιμήθηκα σχεδόν αμέσως μόλις έκλεισα τα μάτια μου..................
-Και μετά ???? Τι έγινε μετά?
( ρώτησαν σχεδόν με μια φωνή το δυοσμαράκι με την κουκουβάγια)
-Μετά ξύπνησα στο ίδιο όνειρο αλλά μια έκπληξη με περίμενε και αυτή τη φορά.................
Όπως πήγα να ξεδιπλωθώ παραλίγο να γκρεμοτσακιστώ........την τελευταία στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήμουν μέσα στην κουφάλα ενός δέντρου όχι φίδι ....άλλα σκίουρος!!!!
Φαντάζεστε την έκπληξή μου??? Όταν πέρασε το πρώτο σοκ άρχισα να κουνιέμαι σιγά σιγά, προσπαθώντας να ισορροπήσω πάνω στο δέντρο.
Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, μπορούσα πλέον να κινούμαι με μεγάλη χάρη και να απολαμβάνω τη ζωή πολύ περισσότερο από τότε που ήμουνα φίδι...τόσο, που σε λίγο καιρό ξέχασα πως είναι να είσαι φίδι και απολάμβανα την ζωή μου σαν σκιουράκι πάνω στα δέντρα και κάπου κάπου κάτω στην γη!!!
Σαν σκιουράκι έκανα πολλούς φίλους.....άλλα σκιουράκια, δέντρα, και όλα τα φυτά!!!
Ετσι σαν σκίουρος,και μην με ρωτήσετε πως με έλεγαν τότε, έμαθα πολύ σπουδαία πράγματα.
Ζούσα μια καταπληκτική ονειρική θα έλεγα ζωή!!!
Ερχόντουσαν στην φωλιά μου, στην κουφάλα του δέντρου πολλοί φίλοι μου και μαζί συζητούσαμε για την ζωή πάνω και κάτω από τα δέντρα, ανταλλάσσοντας απόψεις και εμπειρίες.Εμπειρίες που και εγώ μάζευα, όταν ταξίδευα πότε πότε εδώ και εκεί!!!
Κάποιον χειμώνα όταν έπεσα ένα βράδυ για ύπνο.........ξύπνησα το πρωί όταν ήρθε ένα κοτσύφι να κελαηδήσει γλύκα....
Σαν σκίουρος είχα πολλούς φίλους, μέσα σ αυτούς και αρκετά κοτσύφια, αλλά το κοτσύφι αυτό δεν το γνώριζα, ήταν άγνωστο σε μένα!!!
Θυμωμένος και αγουροξυπνημένος καθώς προσπάθησα να σηκωθώ για να μαλώσω τον απρόσκλητο εισβολέα, κατάλαβα ότι δεν ήμουν πια σκίουρος ,αλλά ένα μικρό κοτσυφοπουλάκι!!!
-Και μετά ? τι έγινε μετά karaflokotsifa???
Μετά μικρός και αδύναμος καθώς ήμουν, ξανά έκλεισα τα μάτια και κοιμήθηκα κάτω από τις φτερούγες των γονιών μου......
Μετά από λίγο όταν ξύπνησα, ξύπνησα εδώ, σ αυτό εδώ το δάσος χωρίς να ξέρω ποιος είμαι και τι μου γίνεται!!!
-Και πως είσαι σίγουρος karaflokotsifa ότι έχεις ξυπνήσει..... ότι το όνειρό σου δεν συνεχίζεται ακόμη κι τώρα??? (είπε η κουκουβάγια στον κότσυφα )

Τότε τσίου....