....δεν το χωράει ο νους μου.....δεν γίνετε αυτό!!!(είπε ο παπαγάλος με φωνή τρεμάμενη) αυτός δεν είναι ο karaflokotsifas...ο γιος του μπορεί να είναι...ο karaflokotsifas πάντως δεν είναι...
Δεν μπορώ να πω βέβαια...του μοιάζει...δηλαδή τι του μοιάζει...φτυστός είναι...
Άλλα δεν είναι αυτό το κότσυφι...o...karaflokotsifas!!!
(είπε ο παπαγάλος κλείνοντας με δύναμη τα φτερά του )
-Γιατί είσαι τόόόοοσο σίγουρος πως δεν είναι ο karaflokotsifas αυτός?
(ρώτησε τον παπαγάλο η κουκουβάγια)
-Μα....πως δεν το βλέπετε κι εσείς κι εσείς αυτό??? Είναι πολύ μικρός αυτός εδώ, για να είναι ο karaflokotsifas....(είπε ο παπαγάλος με αγανάκτηση)
-Πάντα έδειχνα νεότερος φίλε μου (είπε ο karaflokotsifas και ξέσπασε σε ένα δυνατό γέλιο που παρέσυρε όλα τα πλάσματα σε γέλια μέχρι δακρύων)
Η αλήθεια είναι οτι ο χρόνος σταμάτησε για μένα... σ αυτή τη διάσταση τουλάχιστον, ενώ για σας όχι.
-Δηλαδή? τι θες να πεις? πως εσύ ήσουν αλλού? Σε άλλη...διάσταση???
(ρώτησε η τσουκνίδα)
-Ναι....και εσύ έχεις κατα καιρούς αλλάξει διαστάσεις, μορφές, τόπους...όλοι μας το κάνουμε αυτό...το θέμα είναι αλλού ωστόσο...
-Που είναι το θέμα karaflokotsifa? (ρώτησε η κουκουβάγια ξαφνιασμένη)
-Ότι αυτή τη φορά....τα θυμάμαι όλα!!! Δηλαδή, τα θυμήθηκα σε ένα όνειρο και όταν ξύπνησα ήρθα εδώ...στο δάσος μας....στο σπίτι μου!!!
-Τι όνειρο ήταν αυτό φίλε μου? (ρώτησε η κουκουβάγια το κοτσύφι)
-Ήταν ενα όνειρο που κράτησε μια ολόκληρη ζωή...κάποια νύχτα έπεσα για ύπνο στην φωλιά μου και όταν ξύπνησα ήμουν ένα πλάσμα διαφορετικό...
-Δηλαδή? τι εννοείς??? (ρώτησε ο παπαγάλος) τι διαφορετικό? τι πλάσμα?
-Ήμουν άνθρωπος...ένας άνθρωπος.
-Άνθρωπος ???????? (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
-Ναι άνθρωπος....άνθρωπος που είχε ξεχάσει απο που ήταν η καταγωγή του...άλλα δεν είχε και ιδέα τι τον περιμένει...
-Karaflokotsifa...άρχισε να μιλάς....παρ΄τα από την αρχή... (είπε η κουκουβάγια) μην μας κρατάς σε αγωνία.
-Ναι!!! ξεκίνα να μιλάς είπαν τα πλάσματα με μια φωνή.
-Σιγά σιγά....να πάρω μια ανάσα (είπε το κοτσύφι)
-Μία έτσι? είπε ο παπαγάλος. (κάνοντας τους όλους να γελάσουν)
-Τσίου...τσίου....
Δεν μπορώ να πω βέβαια...του μοιάζει...δηλαδή τι του μοιάζει...φτυστός είναι...
Άλλα δεν είναι αυτό το κότσυφι...o...karaflokotsifas!!!
(είπε ο παπαγάλος κλείνοντας με δύναμη τα φτερά του )
-Γιατί είσαι τόόόοοσο σίγουρος πως δεν είναι ο karaflokotsifas αυτός?
(ρώτησε τον παπαγάλο η κουκουβάγια)
-Μα....πως δεν το βλέπετε κι εσείς κι εσείς αυτό??? Είναι πολύ μικρός αυτός εδώ, για να είναι ο karaflokotsifas....(είπε ο παπαγάλος με αγανάκτηση)
-Πάντα έδειχνα νεότερος φίλε μου (είπε ο karaflokotsifas και ξέσπασε σε ένα δυνατό γέλιο που παρέσυρε όλα τα πλάσματα σε γέλια μέχρι δακρύων)
Η αλήθεια είναι οτι ο χρόνος σταμάτησε για μένα... σ αυτή τη διάσταση τουλάχιστον, ενώ για σας όχι.
-Δηλαδή? τι θες να πεις? πως εσύ ήσουν αλλού? Σε άλλη...διάσταση???
(ρώτησε η τσουκνίδα)
-Ναι....και εσύ έχεις κατα καιρούς αλλάξει διαστάσεις, μορφές, τόπους...όλοι μας το κάνουμε αυτό...το θέμα είναι αλλού ωστόσο...
-Που είναι το θέμα karaflokotsifa? (ρώτησε η κουκουβάγια ξαφνιασμένη)
-Ότι αυτή τη φορά....τα θυμάμαι όλα!!! Δηλαδή, τα θυμήθηκα σε ένα όνειρο και όταν ξύπνησα ήρθα εδώ...στο δάσος μας....στο σπίτι μου!!!
-Τι όνειρο ήταν αυτό φίλε μου? (ρώτησε η κουκουβάγια το κοτσύφι)
-Ήταν ενα όνειρο που κράτησε μια ολόκληρη ζωή...κάποια νύχτα έπεσα για ύπνο στην φωλιά μου και όταν ξύπνησα ήμουν ένα πλάσμα διαφορετικό...
-Δηλαδή? τι εννοείς??? (ρώτησε ο παπαγάλος) τι διαφορετικό? τι πλάσμα?
-Ήμουν άνθρωπος...ένας άνθρωπος.
-Άνθρωπος ???????? (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
-Ναι άνθρωπος....άνθρωπος που είχε ξεχάσει απο που ήταν η καταγωγή του...άλλα δεν είχε και ιδέα τι τον περιμένει...
-Karaflokotsifa...άρχισε να μιλάς....παρ΄τα από την αρχή... (είπε η κουκουβάγια) μην μας κρατάς σε αγωνία.
-Ναι!!! ξεκίνα να μιλάς είπαν τα πλάσματα με μια φωνή.
-Σιγά σιγά....να πάρω μια ανάσα (είπε το κοτσύφι)
-Μία έτσι? είπε ο παπαγάλος. (κάνοντας τους όλους να γελάσουν)
-Τσίου...τσίου....
19 σχόλια:
Δε σου ξαναμιλάω !!!
Κανονικά θά'πρεπε
να στις βρέξω βρε
χαζοπούλι που γυρνάς κι αφίνεις ...
έρημη τη φωλιά σου στο bloggoδάσος !!!
Αλλά είναι τόση η χαρά μου ...
που προτιμώ να σ' αγκαλιάσω !!!
Και μη ξαναχαθείς γιατί ... "Χάθηκες" !!!
@ Side21 η αγκαλίτσα μου αρεσει καλύτερα
να σου πω την αλήθεια :)) .....
Μ'αρέσει η "αναγέννησή" σου! Όμορφο το νέο σου "σπίτι",κοτσυφάκο μου! :-)
Περιμένω κι εγώ...να σ'ακούσω..όπως πάντα!
φιλί τσιουιστό ;)
αφού ξύπνησες άνθρωπος,
να αγκαλίτσα μεγάλη και φιλί γλυκό...:) :)
μπορώ λοιπόν να τραγουδήσω, «που χάθηκε τ' αγόρι μου», με κίνδυνο πάντα να με ξεμαλλιάσει η κουκουβάγια...
χαίρομαι που γύρισες!!
τσίου και πάλι τσίου!
περιμένω τη συνέχεια άμεσα αδερφε μου...
ελπίζω σε ομορφες και δημιουργικές ημέρες για την 2η "περίοδο" του δάσους μας...
έχουμε να πούμε πολλά.........
να σαι καλά
:)
Με τον side21 κι εγώ! Ε, ρε ξεπουπούλιασμα που σου χρειάζεται!!!! Και κλουβί! Μικρό, στενό, ασφυκτικό, σαν... αγκαλιά ένα πράγμα!
Άτιμο πτηνό! Βρομοπούλι, που θα 'λεγα αν δεν είχα αυτή τη διαγωγή! ;Ρ
φιλί στο ράμφος!
Πρώτα να σου τσιουρίσω... και ύστερα παίρνω μιαν ανάσα, για να ακούσω το λόγο που μας άφησες έρμα και μοναχά μας τόσον καιρό ....ΑΚΑΡΔΕ...έ άκαρδε... (να...σε έβρισα...)
τσίου
:-)
Καλώς μας ήλθες κοτσυφάκο μας.
ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ και σ' ευχαριστώ που ήρθες μέχρι το παραθύρι μου για να με ειδοποιήσεις.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλά λέει η Ψυχή!
Εσύ δεν είσαι κότσυφας.
Ο αναγεννημένος Φοίνικας είσαι!
@η ψυχη μου το ξερει
άλλαξαν πολλα και τιποτα ψυχούλα
κοτσυφοφιλακια
τσίου
@gennaki μου καλο....τσιου
πολλα!!!!!!
κανενα πρόβλημα με την κουκουβαγια τσιου???
@panoptis φιλε μου παλιέ...
καλέ κι αγαπημένε
τσίου!!!
@marilia μου καλησπερααααα
θα΄μαι καλο πτηνό
θα κάτσω κάπου εδω
αρκεί την ησυχία μου
ξανά να βρω
τσίου!!!!!!!
@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
καλησπερα καλη μου γλαρένια
κοτσυφοφιλω σε και πάλι
τσιου!!!!!!!!!
@Ασκαρδακο μου οτι κι αν πεις εχεις δίκιο
αλλααααααα ειπαμε....ο χρόνος ειναι σχετικός...
τσιου και παλι τσιου!!!
Καλώστον! Γερός και δυνατός φαντάζομαι!
Εδώ είμαστε και θα τα λέμε.
@KitsosMitsos
Καλησπερα φίλε μου καλέ
Και γερος και δυνατός
και ωραίος :)
Όπως παλιά τσίου και πάλι
Δημοσίευση σχολίου